De Formule 1-records die geen coureur wil hebben

Want voor elke Michael Schumacher zijn er uiteraard ook een hoop rijders geweest die niet konden tippen aan de prestaties van de recordkampioen en voor elke Ayrton Senna waren er ook voldoende coureurs die zich amper wisten te kwalificeren. RacingNews365 doet een duit in het zakje 'ongewenste records'. Pastor Maldonado - de meeste straffen
Wie kent hem niet? Pastor Maldonado, oftewel Chrastor Knaldonado, krijgt het op één of andere manier voor elkaar om de Spaanse Grand Prix van 2012 te winnen. Daarvoor, en daarna, is het vrij vaak op een foutieve manier raak. Gedurende zijn vijfjarige Formule 1-loopbaan krijgt Maldonado 26 (!) keer een straf. In 2015 lukt het Maldonado zelfs om tien verschillende straffen omtrent rijgedrag op te lopen (hij wordt vaker op het matje geroepen, maar komt er ook een aantal keren mee weg). Drie van die tien straffen loopt hij overigens in één en hetzelfde Grand Prix-weekend op, ook een record. Pastor Maldonado, schadespecialist bij uitstek

Bruno Giacomelli - de langzaamste kwalificatieronde ooit
Als je dacht dat Lola in 1997 een modderfiguur sloeg door ruim twaalf seconden tekort te komen op de tijd van de polesitter, denk dan nog een keer. Bruno Giacomelli keert na jaren van afwezigheid in 1990 terug op de Formule 1-paddock bij het armlastige Life-team van Ernesto Vita. Tijdens Giacomelli's kwalificatieronde voor de Sanmarinese GP van 1990 slaat diens versnellingsbak vast in z'n derde. De Italiaan kruipt over het asfalt, maar gaat niet naar binnen voor hij een tijd op het bord heeft staan. Giacomelli noteert een 7.16,212 en is daarmee een kleine zes minuten langzamer dan de poletijd van Ayrton Senna. Er zat niet veel 'leven' in de Life..

Hans Heyer - niet gekwalificeerd, niet gefinisht én gediskwalificeerd voor dezelfde race
Is het mogelijk? Ja! Hans Heyer is een bekende in de Duitse toerwagenwereld en mag met dank aan ATS instappen tijdens het Duitse Grand Prix-weekend van 1977. Heyer komt op zaterdag tekort om zich te kwalificeren voor de race - hij rijdt de 27ste tijd, waar er 24 rijders van start mogen - maar laat zich niet direct uit het veld slaan. De Duitser maakt van een chaotische fase rond de start gebruik om zijn motor te starten en stiekem naar buiten te rijden. Heyer rijdt negen rondjes voor zijn wagen ermee nokt vanwege een kapotte versnellingsbak. De wedstrijdleiding diskwalificeert hem nadien wegens het illegaal starten. Een DNQ, een DNF én een DSQ in één dag. Hans Heyer probeerde er in ieder geval nog iets van te maken!

Ernst Loof: de kortste Formule 1-carrière ooit
Goed, er zijn coureurs die zich vaak hebben geprobeerd te kwalificeren, maar nooit door de schifting kwamen. Die mannen en vrouwen hebben logischerwijs nul Grand Prix-starts achter hun naam. Bij Ernst Loof staat er echter een één, terwijl de Duitser niet bijster veel meer reed dan de coureurs die zich nooit kwalificeerden. Loof stond in de Duitse Grand Prix van 1953 aan de start in diens Veritas, maar zijn wagen geeft na een keer schakelen de geest. Loof valt uit en heeft daarmee anno 2019 nog altijd de kortste (in meters) F1-carrière ooit. Let wel: in sommige rijtjes wordt Marco Apicella (Italië 1993) genoemd als rijder met de minste racende meters ondanks een GP-start, maar de Italiaan kwam daadwerkelijk nog iets verder dan Loof.
Vergeet Apicella, Ernst Loof reed nóg minder GP-meters!

Nick Heidfeld: meeste podiumplaatsen zonder Grand Prix-zege
Vanaf het seizoen 2000 tot en met het jaar 2009 was Nick Heidfeld een vaste waarde op de Formule 1-grid, hij miste enkel in 2005 een aantal Grands Prix vanwege een blessure. Bovendien mocht de Duitser in zowel 2010 als 2011 zijn geluk beproeven als invaller. Heidfeld reed liefst 183 Grands Prix en stond in dertien van die 183 nadien op het podium. Verder dan acht (!) tweede plaatsen kwam Quick Nick echter niet. Heidfeld heeft daarom ook het recordaantal podiumplaatsen zonder ooit een Grand Prix te hebben gewonnen. Nick was 'quick', maar er was na de race altijd iemand 'quicker'

Andrea de Cesaris: meeste uitvalbeurten
Jarenlang is Andrea de Cesaris, een goedlachse Romein, een van de vaste waarden op de Formule 1-paddock. De Cesaris heeft echter een ietwat dubieuze reputatie: men noemt hem in de volksmond ook wel Andrea de Crasheris, omdat hij nog al eens moeite heeft om zijn wagen in het rechte spoor te houden. De Cesaris weet van zijn 208 Grands Prix liefst 147 maal niet de finish te bereiken en dat is een gelijke score met landgenoot Riccardo Patrese. Die laatstgenoemde komt er volgens ons echter mee weg, doordat hij tenminste nog een zestal Grands Prix op zijn naam schreef en bovendien meer races reed dan De Cesaris (256). Andrea de Cesaris vond het, laten we het zo zeggen, lastig om niet te crashen