Van Lauda tot Ratzenberger: de haat-liefdeverhouding tussen Oostenrijk en de F1

Met de komst van de Oostenrijkse Grand Prix op het circuit van
Zeltweg (1963) steeg de populariteit van de F1 in het land flink.
Jonge, ambitieuze coureurs maakten van het bereiken van de Formule
1 hun levenswerk. Van het einde van de jaren zestig tot en met het
het midden van de jaren zeventig namen maar liefst zes Oostenrijkse
coureurs deel aan het Formule 1-wereldkampioenschap: Dieter
Quester, Hans Binder, Harald Ertl, Jochen Rindt, Niki Lauda en
Helmut Marko. De grote hoeveelheid Oostenrijkers in de sport zorgde
voor een domino-effect. Hoe meer Oostenrijkers er kwamen in de
Formule 1, des te groter de populariteit werd, des te meer er
interesse kwam vanuit sponsoren om in te stappen. Dat alles ondanks
het feit dat Oostenrijk een klein land was (en is) met weinig
inwoners en kartbanen. De eerste tragische gebeurtenis Eén van de
Oostenrijkers die al snel furore maakte, was Karl-Jochen Rindt.
Hoewel Rindt geboren was in Duitsland, reed hij onder de
Oostenrijkse vlag. Dit omdat hij opgroeide bij zijn grootouders in
het Oostenrijkse Graz. In 1970 won Rindt vijf races, maar zijn
sterke seizoen kwam tot een abrupt einde tijdens de vrije training
voor de Grand Prix van Italië. Rindt crashte zijn Lotus op het
circuit van Monza en stierf onderweg naar het ziekenhuis. Rindts
concurrenten wisten zijn de voorsprong echter niet meer goed te
maken, waardoor de coureur postuum wereldkampioen werd. Tekst gaat
verder onder afbeelding. De komst van Lauda: een mix van succes en
angst Kort na het overlijden van Rindt streed een andere
Oostenrijkse coureur mee om de wereldtitel: Niki Lauda. Lauda
kroonde zich in 1975 voor het eerst tot wereldkampioen. Een jaar
later, verloor Oostenrijk bijna haar tweede coureur in slechts zes
jaar tijd. Tijdens de Duitse Grand Prix op de Nürburgring crashte
Lauda zwaar. Onder meer landgenoot Harald Ertl wist Lauda uit het
wrak van zijn brandende Ferrari te bevrijden. Ondanks dat Lauda
enkele weken in coma lag, nam hij zes weken na zijn ongeluk al weer
plaats in zijn Ferrari. Eén jaar later sleepte hij zijn tweede
wereldtitel binnen; in 1984 zijn derde. Lauda was niet de enige
Oostenrijker die in de jaren zeventig met de schrik vrijkwam:
Helmut Marko raakte blind aan één oog tijdens de Grand Prix van
Frankrijk in 1972. Ook dat ongeval had héél anders af kunnen lopen.
In 1985 hing Lauda zijn helm aan de wilgen, maar dat maakte de
Formule 1 niet minder populair in de Alpen. Talent Gerhard Berger
startte zijn carrière in 1984 en won gedurende zijn loopbaan tien
races. Ondertussen debuteerden ook landgenoten Karl Wendlinger
(1993) en Roland Ratzenberger (1994) in de Formule 1. 1994: Een
zwarte bladzijde in de historie van de Oostenrijkse autosport
Tijdens de derde ronde van het F1-Wereldkampioenschap ging het
compleet mis voor Ratzenberger. Tijdens de kwalificatie voor de
Grand Prix van Imola brak de voorvleugel van Ratzenbergers Simtek,
waardoor de Oostenrijker met meer dan 310 km/h in een betonnen muur
crashte. De coureur brak zijn nek en liep een schedelbasisfractuur
op. Op weg naar het ziekenhuis overleed Ratzenberger aan zijn
verwondingen. Eén raceweekend later, tijdens de kwalificatie voor
de Grand Prix van Monaco, crashte Wendlinger zwaar. Wendlinger lag
enkele maanden in coma. Na zijn revalidatie keerde de coureur
kortstondig terug in de Formule 1, maar succes bleef uit. Tekst
gaat verder onder afbeelding. De herrijzenis van de F1 in
Oostenrijk Na een donkere periode, zag het er eind jaren negentig
weer wat rooskleuriger uit in de Oostenrijkse autosport. In 1997
keerde de Grand Prix van Oostenrijk terug op de F1-kalender na een
afwezigheid van tien jaar. In datzelfde jaar sloot Gerhard Berger
zijn carrière af met tien overwinningen en startte Alexander Wurz
zijn F1-loopbaan. In de jaren die volgden vertegenwoordigde
Oostenrijk zich sterk binnen de wereld der Formule 1. Multinational
Red Bull werkte zich op, Helmut Marko en Niki Lauda vervulden
leidende rollen bij verschillende teams, de A1-Ring (nu Red Bull
Ring ) zorgde voor spannende races en nieuwe namen als Christian
Klien en Patrick Friesacher traden toe tot de sport. Van 2004 tot
en met 2013 vond er geen Oostenrijkse GP plaats. Juist op dat
moment werkte het Oostenrijkse merk Red Bull aan een opmars in de
F1 met haar eigen raceteam Red Bull Racing . In 2010, 2011, 2012 en
2013 sleepte de renstal vier wereldtitels binnen en in 2014 zorgde
Red Bull voor een terugkeer van de GP van Oostenrijk op de
F1-kalender. Onlangs verlengde de Red Bull Ring haar contract met
het Formula One Management tot en met 2027. Met de toekomst van de
Oostenrijkse Grand Prix zit het dus wel goed. Op een nieuwe garde
Oostenrijkse F1-coureurs zullen we naar alle waarschijnlijkheid nog
even moeten wachten: op dit moment rijden er namelijk geen
Oostenrijkers in de Formule 2 en Formule 3.