Hoe McLaren zich 'ineens' kon meten met Verstappen en Red Bull

De krantenkoppen van de autosportwereld waren na de Grand Prix van
Groot-Brittannië gevuld met lofzang over McLaren en haar
chrome-uitvoering van de MCL60. Het upgradepakket in Silverstone
deed haar werk. Eigenlijk een race daarvoor al, in Oostenrijk,
introduceerde McLaren een groot upgradepakket met als focus de
sidepods. Het pakket werd in Silverstone aangevuld met een nieuwe
voorvleugel, die de outwash verbeterde met een wat meer gebogen
profiel van de vleugels. Gedurende het weekend werd duidelijk dat
het aerodynamische concept van McLaren (meer uitgeholde sidepods en
een breed kanaal aan de onderkant, vergelijkbaar met de Aston
Martin-wagen) niet alleen heeft gezorgd voor meer downforce. Nee,
ook de dynamiek van de auto is in positieve zin veranderd. Lando
Norris probeerde na afloop van de race, waarin hij tweede werd
achter Max Verstappen, zijn enthousiasme over het upgradepakket nog
wat te verbergen. Hij gaf toe dat hij verrast was over de
prestaties van de auto, maar schreef dat toe aan de
karakteristieken van Silverstone en niet aan een grote stap
voorwaarts. De gegevens wijzen er echter op dat het team is
losgekomen van de negatieve technische spiraal, waarbij het op
conceptueel niveau en op ontwikkelingsniveau lang niet duidelijk
was in welke richting ze moesten gaan. Stella's stille revolutie De
meeste eer voor de nieuwe technische koers, die veel duidelijker is
en heldere doelstellingen heeft voor de korte, middellange en lange
termijn, moet worden gegeven aan de nieuwe teambaas Andrea Stella.
De Italiaanse ingenieur, die al sinds de komst van Fernando Alonso
in 2015 in Woking werkt, is in de hiërarchie omhoog geklommen
waardoor hij een heel duidelijk beeld heeft van de technische
structuur en nog belangrijker: de sterke en zwakke punten. Hij weet
waar het nodig was om in te grijpen, te beginnen met cruciale
technische hulpmiddelen, zoals de windtunnel. De nieuwe tunnel is
al gebruikt tijdens de afgelopen raceweekenden. Hierdoor heeft
McLaren - dankzij een geleidelijke vernieuwing van haar technische
middelen in de loop der tijd - de ingenieurs in staat gesteld om
nieuwe concepten te implementeren en, minstens zo belangrijk, het
maximale potentieel uit het huidige concept te halen. De MCL60
blijft nog wel een 'problematische' auto als het gaat om de
voorspelbaarheid in de bochten en blijft erg gevoelig voor
verschillende lay-outs van circuits en grip op het asfalt. Maar
door het logische plan met de upgrades kon het team, in ieder geval
op Silverstone, de negatieve effecten wegwerken. De evolutie is
echter nog niet voltooid en er zijn nog verbeterpunten. De evolutie
van de McLaren-wagen zal de komende races nog doorgaan, totdat het
team een solide basis heeft gevonden voor de auto van 2024. Er zijn
nog veel stappen te zetten en niet alles zal in lineaire trend
volgen, maar het moge duidelijk zijn dat Stella een heldere visie
heeft voor zijn team: Het team op de middellange termijn weer terug
te laten keren naar een leidende rol vooraan in het veld, zoals
verwacht wordt van een team dat de naam McLaren draagt.
Vergelijking tussen het begin van het seizoen en Silverstone Een
vergelijking van de zijaanzichten van de auto laat zien op welke
gebieden McLaren de MCL60 heeft aangepast. Het is duidelijk dat de
aanpassingen aan de vloer, ter hoogte van de onderste luchtkanalen
en de buitenste randen, verticaal verlengd zijn. De sidepods worden
gekenmerkt door een verhoogd onderprofiel om het onderste kanaal
tussen de sidepod zelf en de vloer te vergroten. Het bovenste
profiel van de sidepods is ook anders en nu meer in lijn met de
aflopende vorm van de Aston Martin-bolide. Dit heeft als voordeel
dat de druk van de luchtstroom naar de achterkant van de auto wordt
verhoogd. Subtiele veranderingen aan de vloer De grote verticale
sleuven zijn verdwenen en in plaats daarvan zijn een soort
'kieuwen' geïntroduceerd bij de behuizing. Onder de vloer zijn ook
wat openingen aangebracht, met als functie het tegengaan van
porpoising.