Deze problemen moet Ferrari als de wiedeweerga oplossen

De Tifosi worden flink op de proef gesteld in de afgelopen jaren.
De laatste Formule 1-titel voor Scuderia Ferrari dateert alweer uit
2008. De constructeurstitel in ieder geval: de échte fame gaat
natuurlijk uit naar de coureurstitel, waarvan de laatste
Ferrari-titel een jaar eerder werd behaald door Kimi Raikkonen.
Ruim vijftien jaar later kunnen we de balans opmaken en concluderen
dat Ferrari sindsdien heeft gefaald. Er is geen titel meer
binnengehaald en hoewel ze een paar keer in de buurt kwamen, zijn
ze nooit met de wereldbeker terug gereisd naar Maranello. Er gaan
een aantal zaken fout bij Ferrari, maar wat? We zetten het op een
rijtje. Strategie Een inkoppertje, eigenlijk. Ferrari en strategie
gaan zeker niet hand in hand, wat bij de Formule 1-kenner wel
bekend is. Aparte keuzes tijdens de race en een alfabet aan
verschillende strategieën is wat we vaak zien bij het Italiaanse
team, dat in 2022 nog even mee leek te strijden voor de
wereldtitel. Toen kon Ferrari in het begin van het jaar wél op haar
top presteren. Maar daarna ging er van alles mis in de races.
Pitstops op het verkeerde moment, de verkeerde bandenkeuzes,
slechte strategieën bij de kwalificatie en het verliezen van
posities door een fout aan de pitmuur: alles kwam voorbij in de
afgelopen jaren. Kersvers teambaas Fred Vasseur, net een half jaar
bij het team, zal hier naar moeten kijken: wat is er misgegaan en
wat moet er anders op strategisch niveau tijdens de sessies?
Pitstops Hierbij moet eerst een compliment worden uitgedeeld, want
de pitstops gaan dit jaar over het algemeen beter en vooral
sneller: Charles Leclerc deed in België nog de snelste stop van de
race (2.19s) en de snelste van het jaar voor de Scuderia staat op
een nette 2.10 seconden. Echter worden er nog fouten gemaakt bij de
stops, wat soms tot verlies van een seconde of twee, drie of zelfs
meer - bij bijvoorbeeld een mislukte double stack. Een fout kan een
keer gebeuren, dat gebeurt ook wel eens bij de heersers van de
pitstraat Red Bull, maar te veel fouten kunnen voorkomen worden.
Scherpte van de pitcrew, het juiste materiaal en trainen, trainen
en nog eens trainen. Daarmee kan het verschil van een podium of
zelfs een overwinning worden gemaakt. Al is dat voor Ferrari al een
lastige dit jaar: slechts drie keer stond er een rode bolide op het
podium dit jaar, maar niet één op de eerste plaats. Ontwikkeling
Eigenlijk ook een soort strategie, maar dan wat breder getrokken:
welke route gaat het team in met het ontwikkelen van de auto? De
'badkuip'-filosofie van de Ferrari-bolide begint steeds te
veranderen, meer richting het Red Bull-ontwerp. Niet slecht, maar
een probleem? Een concept dat niet snel genoeg is, is wel degelijk
een probleem. Toch waren ze in 2022 even competitief, dus de
potentie zat er wel ergens in, totdat Red Bull met de uiterst
dominante RB19 aan kwam zetten. Het concept van het Oostenrijkse
topteam is beter en Ferrari zal, net als alle andere teams, moeten
afkijken en meer die richting in ontwikkelen. Management &
knopen doorhakken Een probleem waar meer teams last van hebben: het
management. Kijk naar Alpine, dan weet je hoe het niet moet en hoe
een team instabiel is. Ferrari is naarstig op zoek naar vastigheid,
maar heeft dat nog lang niet gevonden. Zo vertrekt Sportief
Directeur Laurent Mekies naar concurrent AlphaTauri en heeft
Ferrari sinds '23 een nieuwe teambaas na het vertrek van Mattia
Binotto: Fred Vasseur. Op de lange termijn misschien een juiste
keuze om het een en ander te verschuiven, maar op korte termijn is
dit nooit handig. Ook hier is Red Bull weer het gouden voorbeeld:
het team waar jarenlang vrijwel niets verandert in de samenstelling
(op de tweede man naast Verstappen na), presteert het allerbest.
Managementlagen, investeerders, financiën en dat soort zaken maken
het niet makkelijker. In de jaren '90 bouwde Ferrari met
Schumacher, Todt en Brawn ook langzaam maar zeker een zeer
succesvol team op. Dat duurde ook even, maar het toonde wel aan dat
het niet nodig hoeft te zijn om elke X jaar van poppetje te
wisselen. Samenwerkende coureurs Last but not least: Zijn Charles
Leclerc en Carlos Sainz de juiste coureurs voor Ferrari? Snel zijn
ze in ieder geval wel, dat hebben ze bewezen, maar onderling
verloopt de samenwerking niet altijd even soepel. Binnen de
F1-wereld wordt er eerder naar Leclerc gewezen als de 'nummer één
coureur' van het team, maar voor zover bekend/gezegd hebben ze geen
nummer één. Dit hoeft niet erg te zijn, maar Sainz en Leclerc weten
altijd wel voor wat onderlinge spanning te zorgen. Kibbelen over de
boordradio, ontevredenheid over keuzes bij de een of bij de ander,
het gevoel dat de andere kant van de garage een voordeel heeft: ook
dat kwam allemaal onlangs voorbij. Of leek voorbij te komen, in
ieder geval. Twee kibbelende coureurs terwijl het team zelf druk
bezig is met progressie boeken om weer mee te doen voor de
wereldtitel? Dat is precies wat je niet wil hebben. Alle neuzen
moeten dezelfde kant op wijzen om de volledige focus te kunnen
leggen op het verbeteren van het team, niet de individuele coureur.