Ricciardo over grootste uitdaging uit zijn carrière: "Je raakt zo snel gewend aan succes"

Na een ongelukkig seizoen bij McLaren leek de Formule 1-droom van
Daniel Ricciardo officieel ten einde te zijn. Met hangende pootjes
ging hij terug naar het team van Red Bull, waar hij als
reservecoureur mocht aansluiten. Maar het ongeluk van de één (lees:
Nyck de Vries) resulteerde in het geluk van een ander (namelijk die
van Ricciardo). De prestaties van Nyck de Vries in de AlphaTauri
vielen volgens de top van het team zo erg tegen, dat besloten werd
na de Grand Prix van Groot-Brittannië dat Nyck per direct vervangen
zou worden. De een zijn dood, de ander zijn brood, luidt het
gezegde ook wel. En zo had Ricciardo weer een plekje op de Formule
1-grid. Zijn eerste race voor AlphaTauri wist hij gelijk boven zijn
teamgenoot Yuki Tsunoda te eindigen. De tweede race had hij wat
pech, maar niet zoveel als tijdens VT2 op de vrijdag van de Grand
Prix van Nederland, waar hij zijn hand brak en nu een aantal weken
moet toekijken hoe Liam Lawson zijn stoeltje in de Formule 1 warm
houdt. Het afgelopen jaar, de strijd en de dieptepunten In de Red
Bull-podcast 'Talking Bull' praat host Nicola Hume met niemand
minder dan Daniel Ricciardo over zijn terugkeer dit seizoen in de
Formule 1. Opvallend is dat de honeybadger zijn linkerhand intact
is, en dat dit interview dus heeft plaatsgevonden voor de Grand
Prix van Nederland, waarbij hij zijn middenhandsbeentje brak. De
verwachting is nu dat met een beetje geluk Ricciardo weer in de
AlphaTauri zit tijdens de Grand Prix van Japan. Op de vraag wat
voor de Australiër zijn grootste uitdaging van zijn carrière was,
wijst hij (niet geheel verrassend) naar het afgelopen jaar. "Je
kent het wel, de strijd doorstaan, en de dieptepunten." 'Hongerig'
De voormalig Red Bull-coureur was naar eigen zeggen gewend geraakt
aan de goede resultaten, die bij het team van Renault en daarna bij
McLaren op één overwinning na uitbleven. "Je raakt zo snel gewend
aan succes en snel zijn, waardoor je veel schouderklopjes krijgt.
Er waren altijd momenten dat je even aan je hoofd krabt, maar niet
heel erg veel. En dit was de afgelopen twaalf maanden wel het geval
en ik denk dat het me soms een beetje te laag liet voelen, dat
sowieso." "Maar ik denk dat ik toen echt geleerd heb om me een
beetje aan te passen en ja, proberen er wat van te leren", gaat de
goedlachse coureur verder. "Wanneer je wint is het op een manier
makkelijk, dan wil je het vieren en niet het huiswerk doen. Wanneer
je wint wil je van dat moment genieten en dat is volkomen logisch."
De 34-jarige coureur heeft hiervan alleen maar meer motivatie
gekregen. "Van de dagen dat je niet wint kun je het meeste leren en
ik denk dat het onprettige gevoel me heel erg hongerig heeft
gemaakt om op zoek te gaan naar een manier om daar overheen te
komen. Dus ja, het was zeker een uitdagende tijd. Maar ik denk dat
ik er ook veel van geleerd heb."