Uit het oog, maar niet uit het hart: Jules Bianchi
Jules Bianchi werd geboren op 3 augustus 1989 in Nice, Frankrijk.
Hij was de peetoom van Charles Leclerc en kleinzoon van Mauro
Bianchi, een voormalig coureur en winnaar van de 24 uur van Le
Mans. Bianchi's liefde voor racen begon al op jonge leeftijd en
zijn talent werd al snel opgemerkt. In 2007 maakte Jules Bianchi
zijn debuut in de Franse Formule Renault 2.0. De Fransman behaalde
zijn eerste overwinning in 2008 en eindigde dat seizoen als tweede
in het kampioenschap. In 2009 stapte hij over naar de Formule 3
Euroseries, waar hij voor het team ART Grand Prix racete en als
derde in de pikorde eindigde. Hij won ook de prestigieuze Masters
of Formula 3-race op Zandvoort dat jaar. Tekst gaat verder onder
afbeelding. Succes in de GP2 en debuut in de Formule 1 In 2010 ging
Bianchi naar de GP2 Series, waar hij voor het ART Grand Prix-team
racete. Hij behaalde zijn eerste GP2-overwinning op Silverstone
Circuit in 2011 en eindigde dat seizoen als derde in het
kampioenschap. Zijn prestaties trokken de aandacht van Formule
1-teams, en in 2012 werd hij benoemd tot testcoureur bij het
Formule 1-team van Force India. Het hoogtepunt van Bianchi's
Formule 1-carrière kwam in 2013 toen hij zijn debuut maakte bij het
Marussia F1 Team. Hij behaalde zijn eerste punten in de Formule 1
met een negende plaats tijdens de Grand Prix van Monaco in 2014.
Gedurende dat seizoen werd steeds duidelijker dat Bianchi een groot
talent was. De Franse coureur haalde keer op keer het maximale uit
zijn ondermaats presterende Marussia-bolide en speelde zich in de
kijker bij zijn opleidingsteam, Ferrari. Tekst gaat verder onder
afbeelding. Tragisch ongeluk Helaas kwam zijn carrière en leven
abrupt tot een einde tijdens de Grand Prix van Japan in 2014, een
Grand Prix die gekenmerkt werd door zware regenval. Adrian Sutil
schoof van de baan, waarna een kraanwagen de baan op kwam om de
bolide van de Duitser te verwijderen. Toen Bianchi aankwam op de
plaats van het incident, verloor ook hij de controle over zijn
bolide en botste hij tegen de kraanwagen. Hij liep ernstig
hoofdletsel op en raakte in coma. Bianchi overleed negen maanden
later aan de gevolgen van zijn verwondingen, waarmee hij de eerste
coureur sinds Ayrton Senna in 1994 werd die overleed aan de
gevolgen van een ongeluk tijdens een F1-race. Het tragische ongeval
van Bianchi leidde tot belangrijke veranderingen en innovaties in
de sport om de veiligheid van de coureurs te verbeteren, waaronder
de introductie van de halo en de virtual safety car. Bianchi wordt
nog steeds geëerd in de Formule 1-gemeenschap, en zijn nalatenschap
leeft voort via de Jules Bianchi Society, die zich inzet voor
veiligheid in de autosport. Hij wordt herinnerd als een
getalenteerde coureur met een veelbelovende toekomst die helaas te
vroeg werd afgebroken.
Hij was de peetoom van Charles Leclerc en kleinzoon van Mauro
Bianchi, een voormalig coureur en winnaar van de 24 uur van Le
Mans. Bianchi's liefde voor racen begon al op jonge leeftijd en
zijn talent werd al snel opgemerkt. In 2007 maakte Jules Bianchi
zijn debuut in de Franse Formule Renault 2.0. De Fransman behaalde
zijn eerste overwinning in 2008 en eindigde dat seizoen als tweede
in het kampioenschap. In 2009 stapte hij over naar de Formule 3
Euroseries, waar hij voor het team ART Grand Prix racete en als
derde in de pikorde eindigde. Hij won ook de prestigieuze Masters
of Formula 3-race op Zandvoort dat jaar. Tekst gaat verder onder
afbeelding. Succes in de GP2 en debuut in de Formule 1 In 2010 ging
Bianchi naar de GP2 Series, waar hij voor het ART Grand Prix-team
racete. Hij behaalde zijn eerste GP2-overwinning op Silverstone
Circuit in 2011 en eindigde dat seizoen als derde in het
kampioenschap. Zijn prestaties trokken de aandacht van Formule
1-teams, en in 2012 werd hij benoemd tot testcoureur bij het
Formule 1-team van Force India. Het hoogtepunt van Bianchi's
Formule 1-carrière kwam in 2013 toen hij zijn debuut maakte bij het
Marussia F1 Team. Hij behaalde zijn eerste punten in de Formule 1
met een negende plaats tijdens de Grand Prix van Monaco in 2014.
Gedurende dat seizoen werd steeds duidelijker dat Bianchi een groot
talent was. De Franse coureur haalde keer op keer het maximale uit
zijn ondermaats presterende Marussia-bolide en speelde zich in de
kijker bij zijn opleidingsteam, Ferrari. Tekst gaat verder onder
afbeelding. Tragisch ongeluk Helaas kwam zijn carrière en leven
abrupt tot een einde tijdens de Grand Prix van Japan in 2014, een
Grand Prix die gekenmerkt werd door zware regenval. Adrian Sutil
schoof van de baan, waarna een kraanwagen de baan op kwam om de
bolide van de Duitser te verwijderen. Toen Bianchi aankwam op de
plaats van het incident, verloor ook hij de controle over zijn
bolide en botste hij tegen de kraanwagen. Hij liep ernstig
hoofdletsel op en raakte in coma. Bianchi overleed negen maanden
later aan de gevolgen van zijn verwondingen, waarmee hij de eerste
coureur sinds Ayrton Senna in 1994 werd die overleed aan de
gevolgen van een ongeluk tijdens een F1-race. Het tragische ongeval
van Bianchi leidde tot belangrijke veranderingen en innovaties in
de sport om de veiligheid van de coureurs te verbeteren, waaronder
de introductie van de halo en de virtual safety car. Bianchi wordt
nog steeds geëerd in de Formule 1-gemeenschap, en zijn nalatenschap
leeft voort via de Jules Bianchi Society, die zich inzet voor
veiligheid in de autosport. Hij wordt herinnerd als een
getalenteerde coureur met een veelbelovende toekomst die helaas te
vroeg werd afgebroken.
