Hoe McLaren met deze grote upgrade direct snel is én een basis legt voor 2024

De Grand Prix van Japan op Suzuka had een bijzonder technisch
belang voor twee teams: Red Bull en McLaren. Voor Red Bull zou het
weekend duidelijk maken of de problemen in Singapore een op
zichzelf staand geval waren en uniek voor Marina Bay, of dat de
Technical Directive aangaande de 'flexiwings' de balans van de RB19
daadwerkelijk had verstoord. Simulaties hadden Red Bull als
favoriet voor Japan aangewezen, met Max Verstappen die in zijn
eerste foutloze ronde meer dan een seconde sneller was dan de rest
in de eerste vrije training. Wat McLaren betreft zou Suzuka
antwoorden geven over de competitiviteit van de MCL60 na de
upgrades in Singapore, waardoor Lando Norris een uitstekende tweede
plaats kon claimen. Alleen Norris had toegang tot het nieuwste
aerodynamische ontwikkelingspakket in Singapore. Oscar Piastri
kreeg de upgrades voor Suzuka, wat betekent dat beide coureurs
beschikten over dezelfde uitrusting. De upgrades bestonden uit een
gewijzigde vloerrand, gekenmerkt door een lange sleuf voor de
achterwielen, opnieuw ontworpen en smallere luchtinlaten en een
betere vormgeving van de voorkant van de sidepods. De motorkap werd
ook geüpgraded, net als de endplates aan de voorkant en de
luchtinlaten voor de remmen. De endplates aan de achterkant en de
luchtinlaten voor de remmen werden geüpgraded tijdens het tweede
grote pakket dit Formule 1-seizoen. Ook de endplates bij de
achtervleugel werden aangepast en aan elkaar verbonden, dit ten
gunste van de aerodynamische efficiëntie van het onderdeel.
Bovenstaande pakketen vergden een aanzienlijke inspanning van de
engineers van het team uit Woking, zowel wat betreft het ontwerp
als de productie van elk onderdeel in dit late stadium van het
seizoen, nu de meeste ontwerpers hun aandacht en energie hebben
verlegd naar het ontwerp van de '24'-bolide. Voor McLaren bleek het
geen verspilling van energie, getuige de sterke resultaten in
Singapore en Japan, maar het diende tevens als een kans om een
voorsprong te krijgen met het ontwerp van de auto voor 2024. Gezien
de eerdere prestaties van de auto op Silverstone was het
aannemelijk om te veronderstellen dat de auto op het eveneens
snelle Suzuka ook goed zou presteren. Op het Japanse circuit komt
de eerste sector sterk overeen met de snelle bochtencombinatie
Maggots, Becketts en Chapel op het circuit in Groot-Brittannië.
McLaren heeft onder leiding van teambaas Andrea Stella een
duidelijk pad gevolgd bij het identificeren van de problemen van de
auto, waarna ze een systematisch plan van aanpak vormden om de
problemen te verhelpen - meestal in de langzame bochten. Niet
alleen beschikt McLaren nu over de benodigde hulpmiddelen en tools,
waaronder de nieuwe windtunnel. Het team heeft zich sinds het begin
van het jaar ook een uiterst analytische werkmethode eigen gemaakt.
Dit wil zeker niet zeggen dat alle zwakke punten van de MCL60 zijn
opgelost om zo competitief te zijn op elk type circuit, maar er kan
gezegd worden dat de auto een solide basis vormt voor het project
van 2024. Vernieuwde sidepod-inlets en engine cover De herziening
van de sidepod-inlets (hieronder, afbeelding 1) omvat veranderingen
aan de breedte van de inlaten, met een betere profilering van de
voorrand. McLaren wil de lucht naar de achterkant van de auto en de
diffuser beheren en controleren, met als doel de luchtstromen
stroomafwaarts te verbeteren. De motorkap (hieronder, afbeelding 2)
is volledig opnieuw vormgegeven met een slankere bovenkant en een
aangepaste achtervleugel. Artikel gaat verder onder de
afbeeldingen. Nieuwe vloer en achtervleugels De randen van de vloer
zijn nu voorzien van een horizontale sleuf over de hele lengte (zie
afbeelding 1 hieronder) om de luchtstroom onder de auto beter te
geleiden, aangezien dit gebied van bijzonder belang is in het
tijdperk van het ground effect. Wat ook van belang is, is de nieuwe
vloer. Wat hier opvalt, is dat het team meer stijfheid in de vloer
heeft weten te bouwen en de zogenoemde 'stays' af heeft kunnen
schaffen. Op Zandvoort zaten deze voor de achterwielen voor extra
stabiliteit. Met de upgrade in Singapore zijn ze verdwenen
(hieronder, afbeelding 2) ten gunste van een betere aerodynamische
luchtgeleiding. De auto van Norris heeft een ontwerp gekregen met
een minimale verbinding tussen de flap en de endplate. In Suzuka
zat deze upgrade ook op de auto van Piastri als onderdeel van het
complete pakket (hieronder, afbeelding 3). Dit was terug te zien in
de resultaten: P2 voor Norris, P3 voor Piastri. Bekijk hieronder de
veranderingen aan de MCL60.