De meeste controversiële wereldtitels in de F1-geschiedenis

Op 12 december 2021 legden Max Verstappen en Lewis Hamilton elkaar
voor de 21ste keer dat seizoen het vuur aan de schenen. Voorafgaand
aan de Grand Prix hadden beide heren 369,5 punten. Dat zorgde voor
een simpel gegeven: degene die op het Yas Marina Circuit als eerste
over de eindstreep kwam, was wereldkampioen. Verstappen startte
vanaf pole na een sterke kwalificatieronde op de zaterdag. Hamilton
vertrok vanaf plaats twee. In de eerste bocht wisselden de twee
kemphanen echter al van positie: Hamilton had een betere start,
verdedigde de binnenkant en ging aan de leiding. Aan het einde van
het rechte stuk probeerde Verstappen zijn rivaal uit te remmen.
Hamilton ging wijd, koos het hazenpad en sneed daarmee een deel van
de baan af, waarna hij de leiding behield. De Brit claimde dat hij
van de baan werd geduwd, waarna de FIA besliste dat Hamilton de
positie niet terug hoefde te geven aan Verstappen. Tekst gaat
verder onder afbeelding. Verstappen vs. Hamilton Naarmate de race
vorderde ontstond het beeld dat menig F1-fan nog kende van een jaar
eerder: Hamilton leidde comfortabel terwijl Verstappen het onderste
uit de kan haalde om enige vorm van aansluiting te behouden. En dat
bleef zo, ondanks een sterk optreden van Verstappens teamgenoot
Sergio Perez, die het Hamilton nog even moeilijk maakte. Keek je
door een oranje bril naar de race, dan zag het er lange tijd erg
somber uit. Dat veranderde echter toen Nicholas Latifi zijn
Williams-bolide enkele rondes voor het einde van de race in de muur
parkeerde. Verstappen profiteerde van de crash; hij maakte een
pitstop voor nieuwe softs. Hamilton bleef buiten op zijn versleten
harde banden. In eerste instantie leek Verstappen the sitting duck.
De wedstrijdleiding maakte duidelijk dat de auto's tussen Hamilton
en Verstappen zich niet mochten ontdoen van een ronde achterstand
omdat de race bijna ten einde was. Wedstrijdleider Michael Masi
kwam hier echter vrij snel op terug. Hij maakte duidelijk dat de
auto's tussen Hamilton en Verstappen de safety car in dienden te
halen en aan moesten sluiten bij de rest van het veld, waarop
Verstappen direct achter Hamilton terechtkwam. Ineens was niet
Verstappen, maar Hamilton the sitting duck. Met nog één raceronde
te gaan werd de Brit slechts enkele bochten na de herstart
moeiteloos ingehaald door Verstappen. De Limburger stond zijn
positie niet af en werd de eerste Nederlandse wereldkampioen in de
geschiedenis van de Formule 1. Het zorgde voor vreugde in de lage
landen, woede in het Verenigd Koninkrijk én slapeloze nachten in
huize Masi. Tekst gaat verder onder video. Senna vs. Prost Waar we
dit artikel aftrapten met een stukje 'verse geschiedenis', gaan we
nu wat verder terug in de tijd. De F1-seizoensfinale van 1989 staat
bekend als een van de meest memorabele en controversiële momenten
in de Formule 1-geschiedenis. De strijd om het wereldkampioenschap
draaide om twee legendarische coureurs: Alain Prost en Ayrton
Senna. De twee McLaren-teamgenoten gingen nek aan nek het laatste
raceweekend in. De beslissende Grand Prix van Japan op het Suzuka
Circuit werd gekenmerkt door intense rivaliteit en dramatische
wendingen. Senna won de race, maar werd gediskwalificeerd wegens
een omstreden manoeuvre waarbij hij Prost van de baan duwde. Dit
bezorgde Prost het kampioenschap en zorgde voor een bittere nasmaak
van een epische seizoensfinale. De controversiële gebeurtenis in
het land van de rijzende zon veranderde de relatie tussen Prost en
Senna voorgoed. Senna vs. Prost: deel twee De F1-seizoensfinale van
1990 was opnieuw een adembenemend hoofdstuk in de rivaliteit tussen
Prost en Senna. Het kampioenschap werd opnieuw beslist tijdens de
laatste race van het seizoen: de Grand Prix van Japan. Dit keer
waren de twee rivalen echter geen teamgenoten meer; Prost was na
afloop van het veelbewogen 1989-seizoen vetrokken naar Ferrari.
Senna pakte poleposition en leek daarmee in het voordeel. Dat
veranderde echter toen de wedstrijdleiding bekendmaakte dat Senna's
gridplaats werd verplaatst naar de vuile kant van het asfalt. De
Braziliaan was ontzettend kwaad en oordeelde dat de FIA deze
beslissing enkel nam om Prost een handje te helpen. Prost ving de
race aan vanaf plaats twee en beschikte over een potentieel
voordeel vanwege de schonere startlijn. Prost profiteerde hiervan
en nam de leiding in de eerste bocht. Senna, vastbesloten om alles
op alles te zetten, liet zijn rempedaal onaangeroerd en botste vol
op de binnenzijde van Prosts Ferrari, waardoor beide coureurs
uitvielen. Deze controversiële manoeuvre bezorgde Senna zijn tweede
F1-wereldtitel. Tekst gaat verder onder afbeelding. Schumacher vs
Hill Slechts vier jaar na de perikelen tussen Prost en Senna werd
er een nieuwe strijd geboren in de Formule 1: Michael Schumacher
versus Damon Hill. In de seizoensontknoping van 1994 stonden
Schumacher en Hill tegenover elkaar in een intense strijd om het
wereldkampioenschap. Het was een seizoen dat al getekend was door
tragedie, met het overlijden van Senna en Roland Ratzenberger
eerder in het jaar. Het kampioenschap werd beslist in Adelaide,
Australië. Schumacher ging het weekend in met een summiere
voorsprong. De Duitser nam de leiding bij de start, Hill sloot aan
op plek twee. De volgorde tussen de twee bleef hetzelfde tot ronde
36. In die ronde verloor Schumi zijn Benetton-bolide bij de East
Terrace-bocht en raakte hij de muur. Toen hij terug de baan opkwam
wilde Hill hem inhalen. Schumacher stuurde 'gewoon' in, elimineerde
zichzelf en beschadigde de bolide van zijn Britse rivaal. Hill
probeerde de race voort te zetten en ging onmiddellijk de pits in,
maar trok zich terug uit de race vanwege onherstelbare schade aan
de linker voorwielophanging van zijn Williams. Omdat geen van beide
coureurs punten scoorde, pakte Schumacher de titel. Tekst gaat
verder onder afbeelding. Schumacher vs Villeneuve Bij het ingaan
van de laatste race van het seizoen 1997 waren er nog twee coureurs
in de race voor het wereldkampioenschap. Ferrari-coureur Michael
Schumacher leidde met 78 punten; Williams-coureur Jacques
Villeneuve stond tweede met 77 punten, één punt achter Schumacher.
De race vond plaats op het circuit van Jerez, Spanje. Villeneuve
begon de race vanaf poleposition, met Schumacher op de tweede
plaats. Schumacher had een betere start dan Villeneuve en nam bij
de eerste bocht de leiding. Schumacher maakte zijn eerste pitstop
in ronde 22 en Villeneuve maakte zijn eerste stop in de ronde
daarna. Beiden behielden hun posities. Villeneuve ging de 48e ronde
in met minder dan een seconde achterstand op Schumacher. Halverwege
de ronde probeerde hij Schumacher in te halen in de scherpe,
rechtse Dry Sac-bocht. Met later remmen dan Schumacher, behield
Villeneuve de binnenlijn en lag hij voor op de baan toen Schumacher
instuurde, wat resulteerde in een botsing met zijn voorste
rechterwiel en de linkerkant van Villeneuve's sidepod. Evenals in
1994 haalde Schumacher zichzelf uit de wedstrijd. In tegenstelling
tot drie jaar eerder kon Schumachers titelrivaal zijn race wél
vervolgen. Tekst gaat verder onder afbeelding. Villeneuve trekt aan
het langste eind Vanwege zijn gehavende Williams werd Villeneuve in
de laatste ronde ingehaald door beide McLarens. De Canadees werd
derde en eindigde met drie punten voorsprong op Schumacher in het
kampioenschap en werd daarmee wereldkampioen. De wedstrijdleiding
classificeerde de botsing tussen Villeneuve en Schumacher
aanvankelijk als een race-incident, maar Schumacher moest zich
later toch verantwoorden bij de FIA. De FIA besloot dat Schumacher
gediskwalificeerd werd in het wereldkampioenschap. Hierdoor verloor
Schumacher zijn tweede plaats in het eindklassement, hoewel hij wel
zijn overwinningen, punten en polepositions mocht behouden. Ferrari
werd echter niet gestraft.