De meest extreme, uitputtende en soms barbaarse F1-races aller tijden

Coureurs die flauwvielen tijdens het rijden, moesten overgeven en
zelfs vroegtijdig afhaakten: we zagen het allemaal tijdens de GP
van Qatar afgelopen weekend, een van de zwaarste Formule 1-races
aller tijden. In de afgelopen decennia kende de koningsklasse van
de autosport echter wel meer loeizware races, waarin coureurs
flauwvielen, een uitputtingsslag meemaakten en nog veel meer. Na de
recente zware race op het Losail International Circuit zet
RacingNews365 een aantal van de zwaarste Formule 1-races aller
tijden voor je op een rijtje. Van hitte tot aan regen, van
technische problemen tot aan porpoising. GP van Bahrein 2005 De
Formule 1 Grand Prix van Bahrein in 2005 staat officieel in de
boeken als de warmste GP ooit. De luchttemperatuur steeg in de race
maar liefst tot een bizarre 42.5 graden Celsius, bijna tien graden
warmer dan de race in Qatar! De race kende veel uitvallers met
verschillende problemen aan elektrische systemen, motoren en
hydraulica. Voor de coureurs was het een ware strijd richting de
finish. Uiteindelijk won Fernando Alonso de GP van Bahrein in '05,
tevens de enige coureur van die startgrid nu nog actief is in de
koningsklasse. Destijds noemde hij de race de 'zwaarste en warmste
race die hij ooit had gereden'. De asfalttemperatuur steeg op een
gegeven moment naar bijna 60 graden Celsius. GP van Dallas 1984 Ook
de Grand Prix van Dallas in 1984 was een snikhete race met ongeveer
40 graden Celsius. Flauwvallende coureurs? Dat kende de Formule 1
toen ook al in de vorm van Nigel Mansell, die in een legendarische
poging de finish te halen naast zijn bolide viel. De lotus van de
F1-legende viel vlak voor de finish stil, waarop Mansell besloot om
zijn bolide richting het einde te duwen. Het iconische moment
eindigde in een flauwvallende Mansell, die de eindstreep net niet
haalde. Gelukkig was hij later weer bij kennis, zonder ernstige
gevolgen. GP van Brazilië 1991 In de categorie uitputting kan de
Grand Prix van Brazilië in 1991 absoluut niet ontbreken. Hier won
Ayrton Senna voor zijn thuispubliek voor de allereerste keer ooit,
maar niet zonder slag of stoot. Na een sterke start behield hij de
leiding, maar in de race kende Ayrton een flinke tegenslag, toen
zijn versnellingsbak mankementen vertoonde. De vierde versnelling
werkte niet meer. Gelukkig had de Braziliaan al een gat geslagen
naar de rest, maar was dit genoeg? Na de vierde versnelling vielen
ook de derde en vijfde weg, waardoor hij in de zesde versnelling
moest blijven rijden zonder de auto af te laten slaan. Ricardo
Patrese kwam steeds dichterbij, maar had zelf ook problemen. De
uitkomst? Senna won voor het eerst zijn thuisrace en kwam
schreeuwend over de finish. Uitgeput maar voldaan moest hij uit
zijn auto geholpen worden. Zelfs zijn handen moesten door
McLaren-monteurs van het stuur afgehaald worden, omdat ze
vastgeklampt zaten. Op het podium gebruikte hij zijn laatste
energie om de Braziliaanse vlag en de trofee te hijsen: weer een
iconisch F1-moment. GP van Azerbeidzjan 2022 We eindigen de lijst
met een recente race, waar een aantal rijders in Bakoe een nogal
heftige Grand Prix meemaakten. In 2022 werd het ground effect weer
geïntroduceerd in de Formule 1: het genereren van downforce via de
onderkant van de vloer van de bolide, doordat de auto als het ware
naar het asfalt toe zuigt. Met het herintroduceren van het ground
effect keerde er ook een bijzonder verschijnsel terug: het
zogenoemde porpoising. Doordat de downforce volledig verdwijnt als
de vloer van de auto het asfalt raakt (geen ruimte meer voor
donwforce genereren), schiet de auto weer omhoog en herhaalt het
proces zich weer. Sommige teams hadden hier extra veel last van, zo
ook Mercedes. Het gestuiter zorgde voor een zeer pijnlijke rit bij
de coureurs. Zo stapte Lewis Hamilton zichtbaar met pijn en moeite
uit zijn bolide nadat hij 51 rondes over het extreem lange rechte
stuk stuiterde. GP Europa 1999 en de Nürburgring De Grand Prix van
Europa in 1999 werd gehouden op de Nürburgring in Duitsland, het
GP-circuit, en was een van de meest spraakmakende races van dat
jaar. Niet alleen door de verrassende winnaar - Johnny Herbert -
maar ook door de chaos, de verraderlijke weersomstandigheden en een
raceduur van bijna twee uur. Uiteindelijk wisten slechts minder dan
tien coureurs het tot de finish te schoppen. De drukte en chaos
resulteerde in de enige overwinning ooit voor Stewart Grand Prix,
inderdaad, van Jackie Stewart. Eerder, toen er nog op de
Nordschleife werd geracet, kende Duitsland een van de heftigste
races van de F1-kalender. Een race op 'de groene hel' was altijd
een uitputtingsslag - en levensgevaarlijk. Tussen 1951 en 1976 werd
er geracet op het (toenmalig) 20.8 kilometer lange circuit. Na de
heftige crash van Niki Lauda werd het circuit van de kalender
gehaald.