De kampioenschapsauto's van Verstappen: Red Bull met drie schoten in de roos

Max Verstappen werd in Qatar gekroond tot drievoudig
wereldkampioen, waardoor hij tussen een lijst met de grootste
Formule 1-coureurs aller tijden staat. Toch is het ongelooflijke
talent van de Nederlandse coureur niet genoeg om alle
kampioenschappen te halen: daar is ook de performance van zijn
single seater bij nodig. Dit doet niets tekort aan de bijdrage van
de coureur. Een vergelijking met teamgenoot Sergio Perez laat
duidelijk zien hoe belangrijk de combinatie coureur-auto is. De
menselijke factor in de optelsom is onmisbaar. We zoomen in deze
analyse in op de technische kaders van Verstappens winnende
bolides, om zo te begrijpen hoe hij de drie titels heeft kunnen
veroveren. 2021: RB16B Ondanks wat de 'B' in de naam doet vermoeden
was de RB16B geen transitie-wagen. Red Bull mikte direct hoog en
vanaf de start werden de verwachtingen waargemaakt: de extreme
aerodynamica aan de achterkant en een geminimaliseerde
versnellingsbak zorgden voor een aerodynamisch strakke auto. Een
van de geheimen, of eigenlijk een van de meest effectieve
strategieën wat betreft de aerodynamische afstelling, was de rake
(horizontale helling) van de auto. Hierdoor kon de diffuser
verlengd worden naar de gehele lengte van de vloer, waardoor het
mogelijk werd om meer downforce te genereren in vergelijking met de
bolides van concurrenten. De voorvleugels konden hierop aangepast
worden, met minder profiel en een lagere ligging dan de
concurrenten. 2022: RB18 De bolide van 2022 was het jaar dat de
technische reglementen in de Formule 1 op de schop gingen en het
ground effect werd geherintroduceerd. In elk detail van de auto
komt de kennis en kunde van Adrian Newey en zijn team naar voren.
De regels zijn zorgvuldig bestudeerd en de unieke kennis van Newey
is gebruikt: de Engelse engineer heeft in de jaren tachtig via het
IndyCar-kampioenschap (toen nog CART) veel kennis opgedaan wat
betreft het ground effect. De RB18 onderscheidt zich vooral van
andere auto's door de complexiteit in het profiel van de
Venturi-kanalen onder de auto, net als een perfecte integratie
tussen het aerodynamische concept van de auto en het dynamische
beheer van de auto - op het gebied van de ophanging. Een
pullrod-ophanging aan de voorkant, dat wordt gekenmerkt door een
sterke helling richting de bovenste wishbones, zorgt voor een
'anti-duik effect'. Dit effect wordt vergroot door minder
belastingoverdracht. Het concurrentievoordeel van de single seater
was direct merkbaar en in groot contrast met de concurrenten, die
in deze periode nog last hadden van porpoising door de lagere
rijhoogte. Hoewel de RB18 in de praktijk toch het dichtst op het
asfalt lag, had de wagen vrijwel geen last van het stuiteren. De
introductie van Technical Directive 039 in België, om porpoising
tegen te gaan, was hierdoor ook irrelevant voor het team. 2023:
RB19 Op het eerste gezicht is de RB19 een evolutie van de auto van
2022, maar in werkelijkheid verbergt de auto op slimme wijze de
uitersten van zijn dynamische en aerodynamische concept. Hoewel hij
op conceptueel niveau hetzelfde chassis heeft als de RB18, is de
2023-bolide aanzienlijk lichter. Het enige echte probleem, dat in
feite de enige tekortkoming van de 2022-wagen vormde, was het
gewicht: aanvankelijk was de bolide zo'n 12 kilo zwaarder dan die
van de dichtstbijzijnde concurrent. Een lichtere versie werd
ontworpen en geproduceerd in de zomer van '22, maar werd nooit
gebruikt. Het vormde wel de basis voor het chassis van de RB19. Dit
werd gecombineerd met progressieve aerodynamische verfijning op het
gebied van de sidepods en haar vorm bij de inlaten, de rand van de
vloer en de onderste luchtstroomgeleiders. De RB19 is tot op heden
de meest competitieve auto die Red Bull ooit heeft geproduceerd.