De grootste F1-schandalen: GP Qatar valt in het niet bij bizar Amerikaans bandenfiasco
Het is het jaar 2005. Lewis Hamilton rijdt in de Formule 3, Max
Verstappen gaat naar de basisschool en Fernando Alonso vecht voor
zijn eerste wereldtitel. Het is ook het jaar waarin de Grand Prix
op Indianapolis uitdraait op een regelrechte blamage waardoor de
Formule 1 gezichtsverlies lijdt. Prachtig weer, circa
honderdduizend fans en een bomvolle startgrid: alle ingrediënten
voor een succesvol weekend zijn aanwezig op de Indianapolis Motor
Speedway, ook wel The Brickyard genoemd . De coureurs maken zich op
voor een uitdagende strijd op zowel het bochtige binnencircuit als
een deel van de oval, waar ook de IndyCar en NASCAR jaarlijks hun
rondes rijden. Gedurende de vrije trainingen op de vrijdag
verdwijnt de positieve sfeer echter al snel. Gedurende de
middagsessie crasht Toyota-coureur Ralf Schumacher flink door
toedoen van een klappende linker achterband. Dit gebeurt in bocht
dertien, de enige kombocht die deel uit maakt van de Grand
Prix-layout van het circuit. Schumacher is niet meer in staat het
raceweekend te vervolgen; zijn plek wordt ingenomen door
reservecoureur Ricardo Zonta. In navolging van Schumacher vinden er
meerdere incidenten plaats op dezelfde plaats. Opvallend is dat
enkel coureurs die met Michelin-banden hier last van hebben. Het
rubber van de Franse bandenfabrikant lijkt niet opgewassen te zijn
tegen de steile bocht dertien. De drie teams die met
Bridgestone-banden rijden - Ferrari, Jordan en Minardi -
ondervinden geen problemen. Michelin besluit gedurende het weekend
haar banden onder de loep te nemen en komt tot een schokkende
ontdekking: de kwaliteit van de banden is niet goed genoeg om de
complete 73 rondes mee te rijden.* Met de staart tussen de benen
geeft Michelin toe dat het de veiligheid van de coureurs slechts
tien ronden lang kan garanderen. *In 2005 was het wisselen van
banden tijdens een race verboden. Het vervolg Wat volgt is een race
tegen de klok. De zeven teams die over Michelin-banden beschikken
brengen de levens van hun rijders in gevaar indien zij hen op de
zondag de baan op sturen. Een mogelijke oplossing is het over laten
vliegen van nieuwe, veilige banden, maar de FIA wijst dit af. Ook
het idee om een chicane in te voegen bij bocht dertien en zo de
snelheid in de kombocht te verlagen wordt door de FIA tenietgedaan.
Het bestuursorgaan van de F1 geeft de teams twee keuzes: laat de
coureurs óf langzamer rijden in bocht dertien, óf maak iedere tien
ronden een pitstop. Laatstgenoemde wordt eenmalig toegestaan om de
veiligheid van de coureurs te waarborgen. Beetje bij beetje mondt
het debacle uit in een grote soapserie. Alleen Jordan en Minardi
zijn bereid om akkoord te gaan met eventuele aanpassingen aan het
circuit. Ferrari-teambaas Jean Todt houdt voet bij stuk en weigert
in te stemmen met het voorstel. Datzelfde geldt voor FIA-president
Max Mosley. Later komen alle teambazen bij elkaar, op Todt na. De
F1-prominenten bespreken drie alternatieve oplossingen: Een race
die niet meetelt voor het kampioenschap; Een race waarbij alle
Michelin-coureurs de chicane nemen en de Bridgestone-coureurs niet;
Een race waarin de Michelin-coureurs geen punten kunnen scoren.
Alle drie de ideeën vinden vervolgens hun Waterloo. En dat terwijl
de start van de race nadert terwijl er dus nog steeds geen
oplossing is. Tekst gaat verder onder afbeelding. Wanvertoning Het
resultaat? Duizenden Amerikaanse fans op de tribune en miljoenen
tv-kijkers krijgen een beschamende vertoning voorgeschoteld. Alle
twintig coureurs beginnen aan hun opwarmronde, maar slechts zes
personen verschijnen aan de start: Ferrari's Michael Schumacher en
Rubens Barrichello, Jordans Tiago Monteiro en Narain Karthikeyan en
Minardi's Christijan Albers en Patrick Friesacher. De rest van de
coureurs duikt aan het einde van de formatieronde de pitstraat in
om vervolgens hun bolides te parkeren en niet deel te nemen aan de
race. Gedurende de startprocedure wordt het motorgeluid overstemd
door een heftig fluitconcert. Ondanks de controversiële situatie
gaan de Ferrari's, Jordans en Minardi's 'gewoon' van start.
Schumacher claimt de enige Ferrari-overwinning van het seizoen,
Monteiro scoort zijn eerste en laatste F1-podiumplaats en
Christijan Albers sleept voor de eerste en laatste keer in zijn
Formule 1-carrière punten binnen. De F1 stelt haar wereldwijde
publiek enorm teleur en de 2005-editie van de Grand Prix van de
Verenigde Staten gaat in de boeken als één van de meest beschamende
vertoningen in de geschiedenis van de sport. Wél leren de FOM en de
FIA van het incident: tijdens een soortgelijke situatie gedurende
het Qatarese GP-weekend van 2023 weten zij een dergelijk
doemscenario te voorkomen.
Verstappen gaat naar de basisschool en Fernando Alonso vecht voor
zijn eerste wereldtitel. Het is ook het jaar waarin de Grand Prix
op Indianapolis uitdraait op een regelrechte blamage waardoor de
Formule 1 gezichtsverlies lijdt. Prachtig weer, circa
honderdduizend fans en een bomvolle startgrid: alle ingrediënten
voor een succesvol weekend zijn aanwezig op de Indianapolis Motor
Speedway, ook wel The Brickyard genoemd . De coureurs maken zich op
voor een uitdagende strijd op zowel het bochtige binnencircuit als
een deel van de oval, waar ook de IndyCar en NASCAR jaarlijks hun
rondes rijden. Gedurende de vrije trainingen op de vrijdag
verdwijnt de positieve sfeer echter al snel. Gedurende de
middagsessie crasht Toyota-coureur Ralf Schumacher flink door
toedoen van een klappende linker achterband. Dit gebeurt in bocht
dertien, de enige kombocht die deel uit maakt van de Grand
Prix-layout van het circuit. Schumacher is niet meer in staat het
raceweekend te vervolgen; zijn plek wordt ingenomen door
reservecoureur Ricardo Zonta. In navolging van Schumacher vinden er
meerdere incidenten plaats op dezelfde plaats. Opvallend is dat
enkel coureurs die met Michelin-banden hier last van hebben. Het
rubber van de Franse bandenfabrikant lijkt niet opgewassen te zijn
tegen de steile bocht dertien. De drie teams die met
Bridgestone-banden rijden - Ferrari, Jordan en Minardi -
ondervinden geen problemen. Michelin besluit gedurende het weekend
haar banden onder de loep te nemen en komt tot een schokkende
ontdekking: de kwaliteit van de banden is niet goed genoeg om de
complete 73 rondes mee te rijden.* Met de staart tussen de benen
geeft Michelin toe dat het de veiligheid van de coureurs slechts
tien ronden lang kan garanderen. *In 2005 was het wisselen van
banden tijdens een race verboden. Het vervolg Wat volgt is een race
tegen de klok. De zeven teams die over Michelin-banden beschikken
brengen de levens van hun rijders in gevaar indien zij hen op de
zondag de baan op sturen. Een mogelijke oplossing is het over laten
vliegen van nieuwe, veilige banden, maar de FIA wijst dit af. Ook
het idee om een chicane in te voegen bij bocht dertien en zo de
snelheid in de kombocht te verlagen wordt door de FIA tenietgedaan.
Het bestuursorgaan van de F1 geeft de teams twee keuzes: laat de
coureurs óf langzamer rijden in bocht dertien, óf maak iedere tien
ronden een pitstop. Laatstgenoemde wordt eenmalig toegestaan om de
veiligheid van de coureurs te waarborgen. Beetje bij beetje mondt
het debacle uit in een grote soapserie. Alleen Jordan en Minardi
zijn bereid om akkoord te gaan met eventuele aanpassingen aan het
circuit. Ferrari-teambaas Jean Todt houdt voet bij stuk en weigert
in te stemmen met het voorstel. Datzelfde geldt voor FIA-president
Max Mosley. Later komen alle teambazen bij elkaar, op Todt na. De
F1-prominenten bespreken drie alternatieve oplossingen: Een race
die niet meetelt voor het kampioenschap; Een race waarbij alle
Michelin-coureurs de chicane nemen en de Bridgestone-coureurs niet;
Een race waarin de Michelin-coureurs geen punten kunnen scoren.
Alle drie de ideeën vinden vervolgens hun Waterloo. En dat terwijl
de start van de race nadert terwijl er dus nog steeds geen
oplossing is. Tekst gaat verder onder afbeelding. Wanvertoning Het
resultaat? Duizenden Amerikaanse fans op de tribune en miljoenen
tv-kijkers krijgen een beschamende vertoning voorgeschoteld. Alle
twintig coureurs beginnen aan hun opwarmronde, maar slechts zes
personen verschijnen aan de start: Ferrari's Michael Schumacher en
Rubens Barrichello, Jordans Tiago Monteiro en Narain Karthikeyan en
Minardi's Christijan Albers en Patrick Friesacher. De rest van de
coureurs duikt aan het einde van de formatieronde de pitstraat in
om vervolgens hun bolides te parkeren en niet deel te nemen aan de
race. Gedurende de startprocedure wordt het motorgeluid overstemd
door een heftig fluitconcert. Ondanks de controversiële situatie
gaan de Ferrari's, Jordans en Minardi's 'gewoon' van start.
Schumacher claimt de enige Ferrari-overwinning van het seizoen,
Monteiro scoort zijn eerste en laatste F1-podiumplaats en
Christijan Albers sleept voor de eerste en laatste keer in zijn
Formule 1-carrière punten binnen. De F1 stelt haar wereldwijde
publiek enorm teleur en de 2005-editie van de Grand Prix van de
Verenigde Staten gaat in de boeken als één van de meest beschamende
vertoningen in de geschiedenis van de sport. Wél leren de FOM en de
FIA van het incident: tijdens een soortgelijke situatie gedurende
het Qatarese GP-weekend van 2023 weten zij een dergelijk
doemscenario te voorkomen.
					
				