Hoe Mercedes met een laboratorium op wielen de achtervolging op Red Bull in wil zetten
Het lijkt misschien vreemd om een belangrijke ontwikkeling te
introduceren tijdens het 19e van in totaal 24 raceweekenden, maar
dat weerhield Mercedes en Haas er niet van, ook al hebben de twee
teams hun bolides om totaal verschillende redenen geüpgraded. Het
team uit Brackley introduceerde een wijziging aan de rand van de
vloer van de W14 (de linker pijl op de onderstaande afbeelding) en
aan de bovenkant van de vloer (de middelstee pijl) - gekenmerkt
door grote bulten die de vorm van de onderste Venturi-kanalen
verbergen - evenals een herziening van de externe barge boards (de
rechtse pijl), die steeds meer een profiel aannemen, vergelijkbaar
met dezelfde elementen van de Red Bull RB19. In de praktijk heeft
Mercedes geprobeerd om de laatste overgebleven middelen binnen de
budgetcap te investeren in een poging de balans van de auto te
verbeteren - ten gunste van minder bandenslijtage - maar vooral
voor een betere voorspelbaarheid van het gedrag van de auto bij het
uitkomen van bochten. Dit is een evolutionair proces dat niet
alleen het doel heeft om de prestaties van de W14 te verbeteren,
maar ook om de basis te leggen voor de W15, die zich in de fabriek
in Brackley in een vergevorderde ontwerpfase bevindt. De
introductie van deze wijzigingen zorgde niet meteen voor een
sensationele verbetering qua performance, maar het lijdt evenmin
twijfel dat beide coureurs - met name Lewis Hamilton (die de Grand
Prix als tweede afsloot, maar later werd gediskwalificeerd) - het
gevoel hadden dat de auto stabieler is geworden, behalve bij het
uitaccelereren van bochten, waar het glijden nog wel duidelijk
aanwezig leek. De specifieke introductie in Austin kan niet alleen
verklaard worden door het feit dat de grote hoogte komend weekend
in Mexico (het circuit aldaar ligt op 2229 meter boven zeeniveau)
en de daaruit voortvloeiende lage luchtdichtheid geen objectieve
gegevens voor correlatie zouden opleveren. Het gaat er vooral om
dat er nu nog vijf races lang gegevens kunnen worden verzameld. Die
data is nuttig voor volgend jaar. Het lijkt correct om de W14, in
zijn laatste configuratie, te definiëren als een laboratorium op
wielen, waarmee de bedoelingen van technisch directeur James
Allison het team in staat moeten stellen om bij het gedetailleerde
ontwerp van de W15 soortgelijke richtingen te vermijden en te
voorkomen dat er - zoals bij de huidige auto - een soort
doodlopende weg in wordt geslagen. De strijd met Ferrari om de
tweede plaats in het kampioenschap is tevens een andere geldige
reden om de ontwikkeling van de W14 nog niet stil te leggen. De
neiging om meer luchtstromen via het onderste deel van de zijkant
van de wagens te leiden, wordt met deze laatste update in ieder
geval opvallend duidelijk, terwijl tegelijkertijd wordt vermeden om
de luchtstromen onder de auto te laten ontsnappen. Om deze reden
zijn de zijdelingse uiteinden van de vloer anders gevormd.
introduceren tijdens het 19e van in totaal 24 raceweekenden, maar
dat weerhield Mercedes en Haas er niet van, ook al hebben de twee
teams hun bolides om totaal verschillende redenen geüpgraded. Het
team uit Brackley introduceerde een wijziging aan de rand van de
vloer van de W14 (de linker pijl op de onderstaande afbeelding) en
aan de bovenkant van de vloer (de middelstee pijl) - gekenmerkt
door grote bulten die de vorm van de onderste Venturi-kanalen
verbergen - evenals een herziening van de externe barge boards (de
rechtse pijl), die steeds meer een profiel aannemen, vergelijkbaar
met dezelfde elementen van de Red Bull RB19. In de praktijk heeft
Mercedes geprobeerd om de laatste overgebleven middelen binnen de
budgetcap te investeren in een poging de balans van de auto te
verbeteren - ten gunste van minder bandenslijtage - maar vooral
voor een betere voorspelbaarheid van het gedrag van de auto bij het
uitkomen van bochten. Dit is een evolutionair proces dat niet
alleen het doel heeft om de prestaties van de W14 te verbeteren,
maar ook om de basis te leggen voor de W15, die zich in de fabriek
in Brackley in een vergevorderde ontwerpfase bevindt. De
introductie van deze wijzigingen zorgde niet meteen voor een
sensationele verbetering qua performance, maar het lijdt evenmin
twijfel dat beide coureurs - met name Lewis Hamilton (die de Grand
Prix als tweede afsloot, maar later werd gediskwalificeerd) - het
gevoel hadden dat de auto stabieler is geworden, behalve bij het
uitaccelereren van bochten, waar het glijden nog wel duidelijk
aanwezig leek. De specifieke introductie in Austin kan niet alleen
verklaard worden door het feit dat de grote hoogte komend weekend
in Mexico (het circuit aldaar ligt op 2229 meter boven zeeniveau)
en de daaruit voortvloeiende lage luchtdichtheid geen objectieve
gegevens voor correlatie zouden opleveren. Het gaat er vooral om
dat er nu nog vijf races lang gegevens kunnen worden verzameld. Die
data is nuttig voor volgend jaar. Het lijkt correct om de W14, in
zijn laatste configuratie, te definiëren als een laboratorium op
wielen, waarmee de bedoelingen van technisch directeur James
Allison het team in staat moeten stellen om bij het gedetailleerde
ontwerp van de W15 soortgelijke richtingen te vermijden en te
voorkomen dat er - zoals bij de huidige auto - een soort
doodlopende weg in wordt geslagen. De strijd met Ferrari om de
tweede plaats in het kampioenschap is tevens een andere geldige
reden om de ontwikkeling van de W14 nog niet stil te leggen. De
neiging om meer luchtstromen via het onderste deel van de zijkant
van de wagens te leiden, wordt met deze laatste update in ieder
geval opvallend duidelijk, terwijl tegelijkertijd wordt vermeden om
de luchtstromen onder de auto te laten ontsnappen. Om deze reden
zijn de zijdelingse uiteinden van de vloer anders gevormd.
