De grootste F1-schandalen: Schumacher elimineert Hill (en zichzelf!)
Van Cristiano Ronaldo versus Lionel Messi en van Rafael Nadal
versus Roger Federer: rivaliteiten zijn er in iedere sport. Maar
één sport staat er al decennialang om bekend: de racerij. Waar het
einde van de jaren tachtig en het begin van de jaren negentig in de
F1 gekenmerkt worden door de hevige rivaliteit tussen Alain Prost
en Ayrton Senna, lijkt het aan het begin van 1994 eindelijk wat
rustiger te zijn in de koningsklasse. Prost is inmiddels met
pensioen en titelkandidaten Senna, Michael Schumacher en Damon Hill
hebben veel respect voor elkaar. Daar komt echter snel genoeg
verandering in. Als Ayrton Senna op tragische wijze om het leven
komt tijdens pas de derde race van het seizoen, zijn het Hill en
Schumacher die in een stevig titelgevecht verzeild raken. De twee
kemphanen komen elkaar geregeld tegen op het circuit en de strijd
wordt steeds feller. Tijdens de Britse Grand Prix haalt Schumacher
Hill in tijdens de formatieronde, waarop de Duitser wordt
gekwalificeerd. Schumacher negeert de zwarte vlag en krijgt een
raceban voor de eerstvolgende twee evenementen. Later in het
seizoen zegt Schumacher openlijk dat zijn Britse rivaal "geen
coureur van wereldformaat is." De gemoederen lopen steeds hoger op.
Na een veelbewogen jaar strijkt het F1-circus in november 1994 neer
in Adelaide, Australië, voor de seizoensafsluiter. Op dat moment
heeft Schumacher één punt voor op Hill in het kampioenschap. Tekst
gaat verder onder afbeelding. Controversiële ontknoping Hills
teamgenoot Nigel Mansell kwalificeert zich op poleposition. Lang
kan Mansell zijn leidende positie echter niet behouden, Schumacher
gaat al bij de eerste bocht aan de leiding. Hill sluit aan op
plaats twee. Deze volgorde houdt aan tot ronde 36, als Schumacher
zijn Benetton-bolide verliest bij de East Terrace-bocht en de muur
raakt. Als Schumi terug het circuit op komt, probeert Hill hem in
te halen. Schumacher wijkt niet uit voor de Brit, stuurt in,
toucheert Hill en valt uit. Het lijkt over en uit voor de Duitser,
die het raceverloop nagelbijtend bekijkt vanaf achter de
veiligheidshekken. Hill hobbelt in zijn beschadigde Williams-bolide
naar de pitstraat. Eenmaal in de pits oordelen de Williams-monteurs
dat Hill zijn race niet kan vervolgen. De linker voorwielophanging
van zijn Williams FW14B is flink beschadigd en het zou
onverantwoord zijn om Hill terug de baan op te sturen. Hills
uitvalbeurt zorgt ervoor dat Schumacher er met zijn eerste
wereldtitel vandoor gaat. Een wereldtitel waar een luchtje aan zit.
Ophef Veel F1-prominenten geven Schumacher de schuld van de touché
tussen de Duitser en Hill. Na onderzoek oordelen de
wedstrijdjuryleden dat het een race incident is en er geen
maatregelen worden genomen tegen Schumacher. Op 25-jarige leeftijd
wordt Schumacher de eerste Duitse Formule 1-wereldkampioen, zij het
onder zeer controversiële omstandigheden. In de jaren die volgen
houdt Schumacher vol dat de botsing een race incident was, een
standpunt dat met veel media-cynisme, vooral in het Verenigd
Koninkrijk, wordt ontvangen. Hoewel Hill opzettelijk vermijdt
betrokken te raken bij de ophef, beschuldigt hij Schumacher later
expliciet van het opzettelijk tegen hem aan te rijden. Formule
1-commentator Murray Walker houdt vol dat Schumacher de crash niet
opzettelijk veroorzaakt heeft, terwijl zijn medecommentatoren -
voormalig F1-coureur Jonathan Palmer en pitreporter Barry Sheene -
allebei beweren dat Schumacher wél degelijk schuldig is. Patrick
Head van het Williams-team verklaart jaren later tegenover het
tijdschrift F1 Racing dat "Williams er in 1994 al 100% zeker van
was dat Michael schuldig was aan onsportief gedrag", maar geen
protest indiende tegen de titel van Schumacher omdat het team nog
steeds bezig was de dood van Senna te verwerken. Ook het Britse
publiek geeft Schumacher de schuld; in 2003 houdt de BBC een
zoektocht naar 'Het meest onsportieve moment in de Formule 1'
waarbij het incident in Adelaide wordt genomineerd. Het is nog maar
de vraag of er ooit naar voren komt of Schumacher bewust instuurde
op 13 november 1994.
versus Roger Federer: rivaliteiten zijn er in iedere sport. Maar
één sport staat er al decennialang om bekend: de racerij. Waar het
einde van de jaren tachtig en het begin van de jaren negentig in de
F1 gekenmerkt worden door de hevige rivaliteit tussen Alain Prost
en Ayrton Senna, lijkt het aan het begin van 1994 eindelijk wat
rustiger te zijn in de koningsklasse. Prost is inmiddels met
pensioen en titelkandidaten Senna, Michael Schumacher en Damon Hill
hebben veel respect voor elkaar. Daar komt echter snel genoeg
verandering in. Als Ayrton Senna op tragische wijze om het leven
komt tijdens pas de derde race van het seizoen, zijn het Hill en
Schumacher die in een stevig titelgevecht verzeild raken. De twee
kemphanen komen elkaar geregeld tegen op het circuit en de strijd
wordt steeds feller. Tijdens de Britse Grand Prix haalt Schumacher
Hill in tijdens de formatieronde, waarop de Duitser wordt
gekwalificeerd. Schumacher negeert de zwarte vlag en krijgt een
raceban voor de eerstvolgende twee evenementen. Later in het
seizoen zegt Schumacher openlijk dat zijn Britse rivaal "geen
coureur van wereldformaat is." De gemoederen lopen steeds hoger op.
Na een veelbewogen jaar strijkt het F1-circus in november 1994 neer
in Adelaide, Australië, voor de seizoensafsluiter. Op dat moment
heeft Schumacher één punt voor op Hill in het kampioenschap. Tekst
gaat verder onder afbeelding. Controversiële ontknoping Hills
teamgenoot Nigel Mansell kwalificeert zich op poleposition. Lang
kan Mansell zijn leidende positie echter niet behouden, Schumacher
gaat al bij de eerste bocht aan de leiding. Hill sluit aan op
plaats twee. Deze volgorde houdt aan tot ronde 36, als Schumacher
zijn Benetton-bolide verliest bij de East Terrace-bocht en de muur
raakt. Als Schumi terug het circuit op komt, probeert Hill hem in
te halen. Schumacher wijkt niet uit voor de Brit, stuurt in,
toucheert Hill en valt uit. Het lijkt over en uit voor de Duitser,
die het raceverloop nagelbijtend bekijkt vanaf achter de
veiligheidshekken. Hill hobbelt in zijn beschadigde Williams-bolide
naar de pitstraat. Eenmaal in de pits oordelen de Williams-monteurs
dat Hill zijn race niet kan vervolgen. De linker voorwielophanging
van zijn Williams FW14B is flink beschadigd en het zou
onverantwoord zijn om Hill terug de baan op te sturen. Hills
uitvalbeurt zorgt ervoor dat Schumacher er met zijn eerste
wereldtitel vandoor gaat. Een wereldtitel waar een luchtje aan zit.
Ophef Veel F1-prominenten geven Schumacher de schuld van de touché
tussen de Duitser en Hill. Na onderzoek oordelen de
wedstrijdjuryleden dat het een race incident is en er geen
maatregelen worden genomen tegen Schumacher. Op 25-jarige leeftijd
wordt Schumacher de eerste Duitse Formule 1-wereldkampioen, zij het
onder zeer controversiële omstandigheden. In de jaren die volgen
houdt Schumacher vol dat de botsing een race incident was, een
standpunt dat met veel media-cynisme, vooral in het Verenigd
Koninkrijk, wordt ontvangen. Hoewel Hill opzettelijk vermijdt
betrokken te raken bij de ophef, beschuldigt hij Schumacher later
expliciet van het opzettelijk tegen hem aan te rijden. Formule
1-commentator Murray Walker houdt vol dat Schumacher de crash niet
opzettelijk veroorzaakt heeft, terwijl zijn medecommentatoren -
voormalig F1-coureur Jonathan Palmer en pitreporter Barry Sheene -
allebei beweren dat Schumacher wél degelijk schuldig is. Patrick
Head van het Williams-team verklaart jaren later tegenover het
tijdschrift F1 Racing dat "Williams er in 1994 al 100% zeker van
was dat Michael schuldig was aan onsportief gedrag", maar geen
protest indiende tegen de titel van Schumacher omdat het team nog
steeds bezig was de dood van Senna te verwerken. Ook het Britse
publiek geeft Schumacher de schuld; in 2003 houdt de BBC een
zoektocht naar 'Het meest onsportieve moment in de Formule 1'
waarbij het incident in Adelaide wordt genomineerd. Het is nog maar
de vraag of er ooit naar voren komt of Schumacher bewust instuurde
op 13 november 1994.
