Horner 50 jaar: hoe zijn F1-droom in duigen viel, maar hij toch Red Bull-teambaas werd

De meeste Formule 1-fans weten niet beter dan dat Christian Horner
de teambaas van Red Bull is. De Brit zwaait met de scepter sinds
het moment dat de energiedrankjesfabrikant het team van Jordan
overnam in 2005. In eerste instantie konden de prestaties van het
team fluctuerend worden genoemd, maar al snel werden er grote
successen geboekt met Sebastian Vettel. De coureur werd van 2010
tot en 2013 wereldkampioen en schonk het team, samen met Mark
Webber, ook nog eens vier constructeurstitels. Na een aantal
lastige jaren in het nieuwe hybride tijdperk, boeken Horner en Red
Bull nu opnieuw grote successen. Max Verstappen is drie keer op rij
wereldkampioen geworden en Red Bull schreef in 2022 en 2023 ook het
constructeurskampioenschap bij op de erelijst. Maar hoe is het
allemaal toch begonnen voor de welbekende teambaas? Horner vertelt
in de podcast eff won with DRS waar zijn 'autosportgenen' vandaan
komen. "Mijn opa begon voor de Tweede Wereldoorlog als leerling in
de motorindustrie", vertelt Horner. "Daarna werkte hij als agent en
tussenpersoon voor leveranciers. Uiteindelijk ben ik opgegroeid met
een fascinatie voor snelheid en ging ik racen door mijn moeder. Zij
vond een kart in de krant en voor mijn elfde verjaardag heb ik haar
aan haar arm getrokken. Toen hebben we de kart gekocht zodat ik de
tuin kon rondrijden, maar die bleek te laag te zijn om door te
racen. Mijn vader kende een kartbaan in de buurt en zo ontdekte ik
de racewereld." Horner moest in dicussie met zijn ouders Horner
vertelt openhartig over de dilemma's die hij en zijn ouders
tegenkwamen toen hij ouder werd en echt ging dromen van een
carrière in de autosport. "Ik wilde gebruiken maken van een
studiebeurs waar Renault de drie beste Britse coureurs zou
uitkiezen. Zij zouden dan van de karts naar echte auto's
overstappen. Ik was op dat moment achttien jaar oud en mijn ouders
vonden dat ik naar de universiteit moest gaan. Ik heb toen compleet
willekeurig, zonder voorkennis of intentie om erheen te gaan, een
formulier voor een universiteit in Wales ingevuld. Op mijn
achttiende ben ik gewoon gestopt met school, want ik wilde echt
coureur worden." De Brit werd opgepikt door Renault, maar zou het
als coureur nooit tot de Formule 1 schoppen. Toch kwam hij wel vrij
dichtbij. "Ik versloeg mannen als Pedro de la Rosa, die de Formule
1 wel heeft gehaald. Al met al miste ik een stukje vertrouwen. Het
probleem is dat de competitie, snelheid en gevaren heviger worden
naarmate je het volgende treetje op de ladder bereikt. Ik dacht:
wow, dit is serieus en er kunnen echt problemen ontstaan. Ik denk
dat ik wat twijfels begon te krijgen, wat ik bijvoorbeeld weer
uitte in de snelle bochten. " "Op een gegeven ogenblik kwam Juan
Pablo Montoya een keer voorbij op het circuit van Estoril", vertelt
Horner over zijn realisatiemoment. "Daar heb je een lang recht stuk
en daarna twee rechterbochten waar de muren vrij dichtbij staan.
Montoya pushte hard en ik zag hoe zijn auto aan het springen en
dansen was in de bocht, waarna ik wist: ik kan dit niet. Ik moest
met een ander idee op de proppen komen, omdat ik niet naar de
universiteit wilde gaan." De tekst gaat verder onder de afbeelding.
Horner start een eigen Formule 3000-team Horner besloot eerder al
een Formule 3000-team op te richten met de naam Arden. Eerst was de
Brit zelf als coureur actief, maar twee jaar later richtte hij zich
uitsluitend op het leiden van het team. "Toen ik Arden oprichtte,
had ik het gevoel dat het qua kosten de effectiefste manier was om
in de Formule 1 terecht te komen. Na het Montoya-moment wist ik
echter dat ik een plan B nodig had. Het plan was om het team te
managen en zo in de sport actief te blijven. Ik was eerlijk tegen
mezelf." De beslissing pakte goed uit. Arden pakte in 2002, 2003 en
2004 de constructeurstitel in de Formule 3000, vergelijkbaar met de
hedendaagse Formule 2-klasse, en zag in de laatste twee jaren Björn
Wirdheim en Vitantonio Liuzzi de rijderstitels winnen. Het leverde
Horner een optie in de Formule 1 op, als teambaas van Red Bull.
Horner hengelde al snel naar de diensten van technisch ontwerper
Adrian Newey, die wel oren had naar een nieuwe uitdaging. Zoals
gezegd verliepen de eerste jaren stroef, maar vanaf 2009 begon Red
Bull daadwerkelijk mee te doen om de prijzen. Jenson Button en
Brawn GP gingen er nog met de wereldtitels vandoor, maar een jaar
later was het wel raak en begon een periode van successen. Vettel
pakte vier wereldtitels in een dominante auto, voor Verstappen
staat de teller nu op drie. Horner denkt persoonlijk dat hij het
meeste heeft geleerd als teambaas in de Formule 3000. "Dat ik zelf
ook coureur ben geweest, leverde me zoveel ervaring op. Het team
bestond uit twintig mensen, maar desondanks ging het erom dat je de
beste engineers binnenhaalde. De engineers die we kennen hebben
allemaal zo hun trekjes. Het was dus belangrijk dat we de poppetjes
als een team lieten fungeren en daar zijn we toentertijd heel goed
in geslaagd." Horner deelt complimenten uit aan Vettel en
Verstappen, die hem veel successen hebben 'geschonken' in de
Formule 1. "Sebastian was een geweldige coureur en we hebben geluk
dat we twee coureurs uit een illuster rijtje in ons team hebben
gehad. Maar ik denk dat Max een nieuwe dimensie heeft geopend met
wat hij doet en heeft gedaan. Het is ongelofelijk lastig om zijn
teamgenoot te zijn." Horners werkwijze heeft ertoe geleid dat hij
een van de succesvolste teambazen uit de geschiedenis van de
Formule 1 is geworden. Een ding is zeker: de vijftigjarige
raceliefhebber in hart en nieren is nog lang niet klaar.