De slechtste coureurs van het Formule 1-seizoen

De tien beste coureurs zijn behandeld , tijd voor de coureurs die
de minste indruk achterlieten. Niet iedereen kende namelijk het
seizoen van zijn leven. Stuk voor stuk hebben ze hun waarde weleens
bewezen in het verleden, maar voor sommige van deze coureurs was
het jaar 2023 er één om snel te vergeten. Natuurlijk waren ze niet
allemaal waardeloos, maar het linker rijtje redden ze volgens ons
niet. Sergio Perez Is het eerlijk om de nummer twee van de WK-stand
in dit lijstje op te nemen? In het geval van Sergio Perez misschien
wel. De Mexicaan kwam in een loeisnelle Red Bull bijna geen moment
in de buurt van Max Verstappen en moest het twee zeges doen, tegen
negentien voor zijn teamgenoot. Perez liet af en toe echt wel mooie
dingen zien, maar baarde vooral opzien met dramatische statistieken
in de kwalificatie. Met negen uitschakelingen in Q1 en Q2 en, mede
daardoor, een achterstand van bijna driehonderd punten op
Verstappen was het geen geslaagd seizoen. Dat moet in 2024 beter om
zijn Red Bull-stoeltje te behouden. Maar dat weet hij zelf ook.
Logan Sargeant Het debuutjaar van Logan Sargeant was niet echt
overtuigend te noemen. De Amerikaan moest ontzettend wennen aan de
Formule 1 en lange tijd was het niet zeker of hij terug zou keren
in 2024. Een aantal lichtpuntjes tijdens de slotfase van het
seizoen zorgde ervoor dat hij aan mag blijven bij Williams. De
vraag is echter of zijn positie houdbaar is als Sargeant in 2024
opnieuw zo presteert. Er klopt heel wat jong talent op de deur en
de stopwatch liegt niet. Eén schamel puntje was eigenlijk niet
genoeg in 2023, om nog niet te spreken van de reeks kapotte
bolides. Toch is het vandaag de dag erg lastig om als rookie te
presteren, dus misschien moeten we hem daarom wat meer krediet
geven? Tegelijkertijd bewees mede-rookie Piastri dat het wel
degelijk mogelijk is om er direct te staan... George Russell Het
tweede Mercedes-jaar van George Russell was minder overtuigend dan
zijn eerste. Waar de Brit vorig jaar landgenoot en teamgenoot Lewis
Hamilton versloeg in de eindstand, eindigde hij nu 59 punten achter
de zevenvoudig wereldkampioen. Russell werd soms gepiepeld door
zijn teamgenoot en kende zo zijn pechmomenten, maar had al met al
ook niet de snelheid om Hamilton écht uit te dagen in de gebrekkige
W14. Het dieptepunt van zijn jaar was de Grand Prix van Singapore,
waar Russell met Carlos Sainz, Lando Norris en Hamilton om de zege
streed en een zekere derde plaats weggooide door te crashen in de
laatste ronde. Een positieve noot om af te sluiten? Russell was
vrij stabiel als de Mercedes niet snel genoeg was om op het podium
te eindigen. Nu is het zaak om 24 races zo te presteren. Lance
Stroll Lance Stroll is en blijft een grillige coureur. De ene week
rijdt hij de pannen van het dak, zo was de slotfase van het seizoen
bijvoorbeeld heel sterk, en de andere week loopt het voor geen
meter. Stroll trok in 2023 vooral de aandacht naar zich toe met
bijzondere gebeurtenissen. In Qatar stond de Canadees na een
mislukte kwalificatie in de spotlights omdat hij zijn
fysiotherapeut door de garage leek te duwen, terwijl hij positief
bekijks trok door zijn prestatie in Bahrein, waar hij punten
scoorde na twee weken eerder zijn polsen te hebben gebroken. Het
tekent Stroll, die ergens toch wel echt talent lijkt te hebben,
maar het niet altijd tot uiting laat komen. Kijkend naar de
statistieken was het namelijk gewoon een matig jaar. Fernando
Alonso was Stroll op de baan en in de eindstand ruim de baas.
Esteban Ocon Kleurloos, op de Grand Prix van Monaco na. Zo zou het
jaar van Esteban Ocon omschreven kunnen worden. Alpine kreeg het
wéér niet voor elkaar om de gewenste stap voorwaarts te zetten,
waardoor Ocon opnieuw in het middenveld moest acteren. Eerlijk is
eerlijk: de Fransman liet in Monaco wel even zien waarom Alpine met
hem wegloopt. Ocon reed een dijk van een kwalificatie en zou zijn
derde positie vasthouden in de race. Verdere hoogtepunten waren er
eigenlijk niet, of je moet de twee zesde plaatsen in Spanje en
Canada meetellen. Het is voor Ocon, die zelf stelt dat hij
wereldkampioen kan worden, te hopen dat Alpine hem ooit in staat
stelt om er überhaupt voor te strijden. Pierre Gasly Ook Pierre
Gasly had waarschijnlijk wel op meer gehoopt in zijn eerste seizoen
bij Alpine. Het moet gezegd: de Fransman deed het doorgaans ietsje
beter dan Ocon in de kwalificatie en haalde ook één podium binnen
in de regentombola van Zandvoort, dus een dramatisch seizoen was
het niet. De regelmatige pieken ontbreken alleen bij de voormalige
Red Bull-coureur. De ene race eindigt hij op de zesde plaats en
pakt hij de geboden kans, terwijl hij de andere week met teamgenoot
Ocon in de muur staat (Australië). Het is aan Gasly om constanter
te gaan worden in zijn tweede jaar bij de Franse renstal. Guanyu
Zhou Het gezegde luidt dat het tweede jaar altijd lastiger is dan
het eerste jaar. Guanyu Zhou heeft laten zien waarom. Vorig jaar
waren er louter positieve geluiden te horen over de Chinees, die
vrij constante prestaties aan de dag wist te leggen. In 2023 bleef
de ontwikkeling uit. Zhou wist zich niet te onderscheiden in de
Alfa Romeo en haalde hetzelfde aantal punten als vorig jaar: zes.
Wel mag Zhou aanblijven, wat op zichzelf al fijn nieuws voor hem
is. Zo kan hij zich langzaamaan gaan verheugen op de Grand Prix van
China, die na een afwezigheid van vier jaar terugkeert op de
kalender. Valtteri Bottas Valtteri Bottas viel meer op buiten het
circuit en eigenlijk is dat best wel jammer. De Alfa Romeo was niet
geweldig, maar het kwalificatiebeest van weleer leek soms een
beetje uitgeblust te zijn. Bottas liep met zijn ziel onder zijn arm
door de paddock en versloeg teamgenoot Zhou maar nipt in het
kampioenschap. Een coureur van zijn statuur, bij Mercedes deed
Bottas het nu eenmaal best aardig als wingman van Hamilton, zou een
groter gat moeten bewerkstelligen. Het hoogtepunt van het seizoen?
De naaktkalender waar hij veel geld mee inzamelde voor
prostaatkanker. Daar kan je alleen maar voor applaudisseren. Nico
Hulkenberg De terugkeer van Nico Hulkenberg in de Formule 1 werd
met argusogen bekeken. Lang twijfelden we eraan of hij in dit
lijstje moest komen. De Duitser keerde na drie jaar terug in de
koningsklasse van de autosport en moest Haas helpen met de
ontwikkeling. De comeback zou wisselende resultaten opleveren.
Hulkenberg was voornamelijk sterk in de kwalificaties en wist zijn
bolide meermaals in Q3 te krijgen, maar zakte vaak terug in de
races. Daar komt bij dat Haas geen ontwikkeling doormaakte in 2023,
zelfs niet toen het team een grote update meenam naar de Grand Prix
van de Verenigde Staten. Hulkenberg kon niet overweg met het nieuwe
concept, ging terug naar het oude chassis en begon te klagen over
de stand van zaken bij het Amerikaanse team. Gaat het beter in het
nieuwe jaar? Kevin Magnussen Kevin Magnussen zette zijn Viking
Comeback van 2022 niet door. Zoals gezegd werkte de Haas niet echt
mee door bandenslijtage, maar Magnussen moest het ook vaak afleggen
tegen Hulkenberg. Het is dat Haas voor ervaring koos en daarom het
contract van Magnussen verlengde, want de snelheid van de Deen bood
niet echt uitkomst. Oliver Bearman, een protegé van Ferrari, zal al
in zijn handjes wrijven voor 2025 als hij een goed seizoen rijdt in
de Formule 2. Bonus: Nyck de Vries & Daniel Ricciardo Tien
coureurs hebben de revue gepasseerd, maar we mogen Nyck de Vries en
Daniel Ricciardo uiteraard niet vergeten. De Vries begon aan het
seizoen als coureur voor AlphaTauri en werd na de Grand Prix van
Groot-Brittannië al aan de kant geschoven. Was het een harde
beslissing? Ja. Presteerde De Vries naar behoren? Nee. De
Nederlander kon het tempo van Yuki Tsunoda niet volgen en maakte
ook te veel fouten. Het daverende debuut bij Williams, De Vries
viel tijdens de Grand Prix van Italië in 2022 in voor Alex Albon en
werd gelijk negende, kreeg zo helaas geen vervolg. Ricciardo, die
eind 2022 door McLaren aan de kant werd geschoven, kreeg zo een
tweede kans in de schoot geworpen. De goedlachse Australiër staat
bij het lijstje van verliezers omdat hij vrijwel meteen zijn pols
brak en zo weer vijf races moest toekijken. Het zou misschien te
makkelijk zijn om zijn prestaties te gaan beoordelen op basis van
een paar races. Ricciardo had zich alleen wel in de kijker van Red
Bull willen rijden, maar kreeg dus niet echt de kans door de
handblessure die hij opliep tijdens het Grand Prix-weekend in
Nederland. Dan moet het in 2024 maar gebeuren. Hij is het in ieder
geval niet helemaal verloren, dat mogen we na de races die hij dit
jaar wel reed, voorzichtig concluderen.