Waarom Coulthard een Ferrari-contract afwees
David Coulthard reed op zijn hoogtepunt voor het team van McLaren,
in de periode van 1996-2004 nadat hij van Williams kwam. In 1998 en
1999 moest hij toekijken hoe zijn teamgenoot, Mika Hakkinen, het
kampioenschap binnensleepte voor McLaren. In 2001 werd de Schot
vice-wereldkampioen achter Michael Schumacher, maar daarna vielen
de resultaten terug en moest hij uiteindelijk het veld ruimen,
nadat teamgenoot Kimi Raikkonen beter presteerde. Geen gelijke
kansen Nadat McLaren afscheid nam van Coulthard, kreeg de voormalig
coureur een contract van Ferrari voorgelegd, waarbij hij vanaf
2005, de teamgenoot van wereldkampioen Michael Schumacher zou
worden. In de podcast Formula For Success onthult hij tegenover
voormalig F1-teambaas Eddie Jordan de specificaties van dit
aangeboden Ferrari-contract: "Dat was het enige team waarmee ik
écht heb gesproken tijdens mijn negen jaar bij McLaren. "Ik
ontmoette Jean Todt (Ferrari-teambaas van 1993 tot en met begin
2009) in Parijs in zijn appartement om te praten over de
mogelijkheid om voor Ferrari te rijden", legt Coulthard uit. "Als
ik het me goed kan herinneren, was dit eigenlijk een nummer
twee-contract, en ondanks wat je nu zou kunnen concluderen uit mijn
carrière, had ik toen het gevoel dat ik niets zou gaan tekenen dat
geen gelijke kansen bood." Bovendien was de filosofie bij McLaren
anders dan bij de Italiaanse renstal: "Alle lof voor Ron (Dennis,
voormalig McLaren-CEO toentertijd, red.) en McLaren, het contract
dat ze aanboden was altijd gebaseerd op gelijke kansen." Al mocht
de Schot niet tegen de wensen van de grote baas ingaan. "Hoewel er
een clausule was die zei dat je de instructies van de teambaas moet
accepteren, in welke omstandigheid dan ook, kreeg ik in grote
lijnen een eerlijke en gelijke kans om door te breken en te kijken
hoe goed ik mijn vaardigheden kon ontwikkelen." Het contract dat
Ferrari hem aanbood, zat anders in elkaar. Hier zou hij te allen
tijde de zevenvoudig kampioen moeten helpen. "Het kwam erop neer
dat als ik vierde werd, en Michael vijfde, dat ik moest opschuiven.
En tot en met de leiding aan toe. Ik kon er gewoon niet mee akkoord
gaan om dat te tekenen." Niet veel later besloot de McLaren-coureur
de overstap naar het team van Red Bull te maken."
in de periode van 1996-2004 nadat hij van Williams kwam. In 1998 en
1999 moest hij toekijken hoe zijn teamgenoot, Mika Hakkinen, het
kampioenschap binnensleepte voor McLaren. In 2001 werd de Schot
vice-wereldkampioen achter Michael Schumacher, maar daarna vielen
de resultaten terug en moest hij uiteindelijk het veld ruimen,
nadat teamgenoot Kimi Raikkonen beter presteerde. Geen gelijke
kansen Nadat McLaren afscheid nam van Coulthard, kreeg de voormalig
coureur een contract van Ferrari voorgelegd, waarbij hij vanaf
2005, de teamgenoot van wereldkampioen Michael Schumacher zou
worden. In de podcast Formula For Success onthult hij tegenover
voormalig F1-teambaas Eddie Jordan de specificaties van dit
aangeboden Ferrari-contract: "Dat was het enige team waarmee ik
écht heb gesproken tijdens mijn negen jaar bij McLaren. "Ik
ontmoette Jean Todt (Ferrari-teambaas van 1993 tot en met begin
2009) in Parijs in zijn appartement om te praten over de
mogelijkheid om voor Ferrari te rijden", legt Coulthard uit. "Als
ik het me goed kan herinneren, was dit eigenlijk een nummer
twee-contract, en ondanks wat je nu zou kunnen concluderen uit mijn
carrière, had ik toen het gevoel dat ik niets zou gaan tekenen dat
geen gelijke kansen bood." Bovendien was de filosofie bij McLaren
anders dan bij de Italiaanse renstal: "Alle lof voor Ron (Dennis,
voormalig McLaren-CEO toentertijd, red.) en McLaren, het contract
dat ze aanboden was altijd gebaseerd op gelijke kansen." Al mocht
de Schot niet tegen de wensen van de grote baas ingaan. "Hoewel er
een clausule was die zei dat je de instructies van de teambaas moet
accepteren, in welke omstandigheid dan ook, kreeg ik in grote
lijnen een eerlijke en gelijke kans om door te breken en te kijken
hoe goed ik mijn vaardigheden kon ontwikkelen." Het contract dat
Ferrari hem aanbood, zat anders in elkaar. Hier zou hij te allen
tijde de zevenvoudig kampioen moeten helpen. "Het kwam erop neer
dat als ik vierde werd, en Michael vijfde, dat ik moest opschuiven.
En tot en met de leiding aan toe. Ik kon er gewoon niet mee akkoord
gaan om dat te tekenen." Niet veel later besloot de McLaren-coureur
de overstap naar het team van Red Bull te maken."
