Mogelijk vele F1-gridstraffen op komst na regelwijziging: gaat de FIA te ver?

De Formule 1-teams hebben het komende seizoen weer een nieuw
hoofdpijndossier erbij gekregen als het aankomt op de
betrouwbaarheid van hun wagens. De FIA heeft regelwijzigingen op
het gebied van motoronderdelen namelijk teruggedraaid. Elke auto op
de grid mag komend jaar namelijk slechts drie exemplaren van de
verschillende motoronderdelen inzetten. De verbrandingsmotor, MGU-H
en MGU-K en de turbo mogen dus slechts twee keer worden vervangen.
Als er meer dan drie exemplaren worden gebruikt, dan volgt er een
straf. Dat was aan het begin van vorig seizoen ook het geval, maar
halverwege het jaar werd het veranderd en verhoogd naar vier.
Daardoor kwamen er nauwelijks straffen voor, maar in 2024 zal het
weer anders zijn. Ook al zijn er twee Grands Prix-weekenden meer
dan vorig jaar (24 tegenover 22, plus zes sprintraces), de FIA wil
dat men nog efficiënter wordt. Gaat dat ten koste van de
entertainment? Niet nieuw Dat een coureur slechts drie componenten
mag gebruiken tijdens een seizoen, is niet nieuw. Vorig jaar werden
de teams echter halverwege het jaar geholpen en werd het uitgebreid
naar vier. Toen waren er door de afgelasting van de GPs in China en
Imola 'slechts' 22 races. Dit jaar zal F1 als het goed is wel die
24 aantikken. Met 24 Grands Prix en zes sprintraces, tezamen met
alle trainingen en kwalificaties, zou dat betekenen dat elk
onderdeel gemiddeld 20 trainingen, 10 kwalificaties (waarvan enkele
kortere sessies vanwege het sprintformat), twee sprintraces en 8
Grands Prix vol moeten houden. Als dat een keer niet lukt, dan zou
dat eigenlijk vrijwel meteen betekenen dat de coureurs in kwestie
ergens in het jaar een gridstraf te wachten staat, wat de show
natuurlijk niet ten goede komt. Waarom? Er zijn twee voornaamste
redenen achter het lage aantal toegestane motorcomponenten, die
beide met duurzaamheid te maken hebben. Ten eerste financiële
duurzaamheid. Jaren terug werden er aan de lopende band nieuwe
motoren geïnstalleerd, bij het gebrek aan regelgeving, zelfs zo
vaak dat er soms tussen de kwalificatie en de race een nieuwe motor
uit de verpakking werd gehaald. Het liep dusdanig uit de hand dat
er van duurzaamheid totaal geen sprake was, zeker omdat een
motorleverancier vaak aan meerdere F1-teams motoren leverde. Het
werkte niet uitnodigend voor nieuwe partijen. Sinds in 2014 de
hybride F1-motoren in het leven werden geroepen, is het aantal
gebruikte motoren snel teruggelopen. Toegegeven, de hybride
krachtbronnen zijn relatief duur, maar het heeft wel de deur open
gezet naar toetreding van nieuwe motorlevanciers. Honda keert in
2026 'officieel' terug, net als Ford en Audi. Cadillac wil eveneens
graag, samen met Andretti, toetreden tot de sport. Naast de
financiële duurzaamheid, hebben we het natuurlijk ook over het
milieu. Zowel de FIA als F1 wil in 2030 CO2-neutraal opereren.
F1-teams zijn achter de schermen druk bezig om hun ecologische
voetafdruk zo klein mogelijk te krijgen en een strenge limiet op
het gebruik van motorcomponenten draagt daar natuurlijk aan bij.
Daarnaast wil een motorleverancier in de Formule 1 vandaag de dag
graag technologieën gebruiken die tot op zekere hoogte ook van pas
kunnen komen bij de ontwikkeling van de motoren voor hun alledaagse
personenwagens. Een motor die maar een paar honderd kilometer mee
kan voordat hij de geest geeft, is niet heel relevant voor op de
weg. Efficiëntie is dan ook een van de belangrijkste kenmerken van
de hedendaagse F1-motoren. Wat zijn de consequenties? Mogelijk
zullen de teams hun motoren het komende jaar minder gaan belasten,
dus niet op volle toeren laten draaien. Het zou zelfs invloed
kunnen hebben op de ware snelheid van de F1-teams en afhankelijk
van de betrouwbaarheid van een bepaalde motor, effect op de
rangorde. Daarbij moet wel benadrukt worden dat F1-motoren vaker
niet op 100% van hun kunnen presteren, dus dit is geen nieuw
fenomeen. Toch, de Formule 1 is de koningsklasse van de autosport,
de crème de la crème, dus het zou teleurstellend zijn als
F1-coureurs niet tot het gaatje kunnen gaan. De gridstraffen zijn
echter het grootste probleem. Een motorprobleem kan er zo voor
zorgen dat een heel weekend in de soep loopt voor een coureur, of
het nou door een gebrek aan trainingstijd en dus een sub-optimale
set-up of een uitvalbeurt is. Als daar een gridstraf bovenop komt,
dan wordt een coureur eigenlijk dubbel gestraft. Voor de coureur én
voor de fans is dit een klap in het gezicht. Als een (titel)strijd
wordt opgeschud door een gridstraf, veroorzaakt door een
motorwissel, dan is dat zeker voor de doorsnee kijker een grote
teleurstelling die alleen maar voor afkeer van de sport zal zorgen.
Het is te hopen dat motorstraffen volgend jaar geen invloed hebben
op de titelstrijd, voor velen zijn die straffen namelijk een doorn
in het oog. Met het oog op duurzaamheid lijkt het echter een
noodzakelijk kwaad.