Bizar: F1-legende pakt wereldtitel na coureurswissel halverwege een Grand Prix

Herinner je je het moment nog dat Michael Schumacher zijn helm
leende aan David Coulthard? Of die race dat Sebastian Vettel Mark
Webbers voorvleugel op zijn auto kreeg (waar de Australiër het
overigens niét mee eens was)? Het uitwisselen van spullen in de
koningsklasse van de autosport gebeurt niet vaak, maar is ook zeker
niet ongewoon. Zo maar even in de auto van je teamgenoot stappen,
is echter andere koek. Zeker wanneer dat te midden van de race
gebeurt. RacingNews365 neemt je mee terug in de tijd. Spektakel
tijdens een seizoensfinale? Abu Dhabi 2021 is er niets bij... Om
precies te zijn mee terug naar 1956. De seizoensafsluiter wordt
verreden in Italië, op het bekende circuit van Monza. Drievoudig
wereldkampioen Juan Manuel Fangio kwalificeert zich op
poleposition. Italianen Eugenio Castellotti en Luigi Musso starten
respectievelijke tweede en derde tijdens hun thuisrace. Fangio's
grootste uitdager, Stirling Moss, vangt de Italiaanse Grand Prix
aan vanaf de zesde stek. Aan het einde van de eerste ronde is van
de startopstelling weinig over. Castellotti leidt, gevolgd door
Musso en Fangio. De Amerikaan Harry Schell kent een wereldstart -
vanaf plaats tien(!) - en baant zich binnen afzienbare tijd een weg
naar plaats vier. Achter hem rijden Peter Collins en Moss. Naarmate
de race vordert, vordert ook de hoeveelheid problemen. Castellotti
en Musso kampen met een klapband, iets wat ook Alfonso de Portago
overkomt. Ondertussen grijpt Schell de leiding terwijl hij de hete
adem van Moss in zijn nek voelt. Tekst gaat verder onder foto,
waarop Fangio (links) en Moss (rechts) te zien zijn tijdens de GP
van Nederland in 1955. Uitvalbeurt, of toch niet? Terwijl Moss
Schell onder druk zet, gebeurt er iets wat niemand verwacht:
Fangio, rijdend achter de twee leiders, komt langzaam de pitstraat
in. Zijn stuurstang blijkt gebroken, iets wat te wijten is aan de
betonblokken van Monza's kombochten. Fangio ziet zijn vierde
wereldtitel in rook opgaan. Ondertussen begint het te regenen en
grijpt Moss de leiding, omdat hij simpelweg een stuk sneller is dan
zijn Amerikaanse rivaal. Terwijl Moss zijn weg naar de zege
vervolgt, ziet Fangio vanuit de pitstraat dat zijn teamgenoot Peter
Collins flinke snelheid toont in diens Lancia-Ferrari. In de 35ste
raceronde komt Collins binnen voor een pitstop. Niet alleen de
linker voorband van de Ferrari wordt vervangen; ook wordt er van
coureur gewisseld. Fangio bedankt de Brit en neemt het stuur van de
bolide over. Fangio haalt het onderste uit de kan en wordt
uiteindelijk tweede, achter rivaal Moss. Fangio's tweede plaats
levert hem genoeg punten op voor de WK-titel - ook al moet hij de 6
WK-punten voor de tweede plaats delen met Collins - en zo wordt de
Argentijn voor de vierde keer wereldkampioen. Zijn vijfde en
laatste wereldkampioenschap volgt een jaar later. Fangio's record
van vijf wereldkampioenschappen wordt pas in 2003 verbroken, als
Michael Schumacher voor de zesde keer wereldkampioen wordt. Vandaag
de dag zou zoiets overigens niet meer kunnen. Een auto is
onlosmakelijk verbonden aan de coureur wiens startnummer erop
staat.