Waarom Ferrari Red Bull niet met gelijke wapens bevecht

Eén van de meest bepalende ontwerpaspecten voor de Formule
1-bolides van 2024 was toch wel de achterwielophanging. Hiermee kan
immers het ground-effect zo veel mogelijk worden versterkt. Stake
F1 liet optekenen dat de switch van een pull rod-ophanging naar een
push-rod ophanging mechanisch gezien een 'verschrikkelijke
uitdaging' was en ook Aston Martin maakte de switch van pull rod
naar push rod. De verwachting is dat meer en meer teams naar het
concept dat voor het eerst op de Red Bull RB18 van 2022 verscheen
bewegen, maar Ferrari en Haas vormen de uitzonderingen op die
ongeschreven regel. Een gewaagde zet, aangezien Ferrari's technisch
directeur Enrico Cardile aangaf dat 'elk aspect van de auto opnieuw
was ontworpen'. Het is dus geen overblijfsel van een bestaand
concept, maar opnieuw een bewuste keuze. Dit alles om de
piekproblemen van aerodynamica van de auto van Charles Leclerc en
Carlos Sainz op te lossen. "Tijdens de ontwikkelingsfase, waarbij
we het niet enkel over deze auto hebben, hebben we verschillende
configuraties van de ophanging uitgeprobeerd", zo vertelt Cardile
aan de media, waaronder ook RacingNews365. "Met onze doelen in het
achterhoofd hebben we in deze configuratie de beste compromis
gevonden." De keuze voor deze ophanging is een definitieve keuze,
zo bevestigt Cardile: "Gedurende het seizoen zullen we de
configuratie van de ophanging niet veranderen. We zullen altijd
zien waar het ontwikkelingspad ons gaat brengen, maar voor nu zijn
we hier heel tevreden mee." Waarom Ferrari een andere koers vaart
Het belangrijkste voordeel van een push rod-ophanging, dus zoals
Red Bull hem heeft, is dat je de interne onderdelen hoger op de
bolide plaatst, zodat je onderin meer ruimte overhoudt voor de
configuratie van de vloer en de diffuser. Het stelt de teams ook
beter in staat om het duik-effect van de auto bij het aanremmen van
de auto in de hand te houden. Daardoor kan de auto als geheel lager
afgesteld worden, met een effectiever ground effect tot gevolg.
Waarom Ferrari dan toch de andere koers vaart? In de praktijk is
het een pull rod-ophanging, maar Ferrari heeft de
bevestigingspunten zo weten te plaatsen dat ze in combinatie met
een push rod-ophanging aan de voorkant toch dat anti-duikeffect
weten te benaderen. Ferrari heeft daarbij ook zoveel mogelijk
ophangingselementen binnen de behuizing van de versnellingsbak
weten te plaatsen om op die manier ook meer ruimte te creëren voor
de diffuser. Cardile ligt de configuratie toe: "In werkelijkheid
wijkt onze ophanging af van de norm door de plaatsing van de
wishbones in vergelijking met bijvoorbeeld Red Bull. Hiermee hebben
we goede aerodynamische testresultaten geboekt, waarbij we aan de
voorkant niet genoeg voordelen zagen in een switch naar push rod om
de concessies met betrekking tot bijvoorbeeld het gewicht voor lief
te nemen." "We willen met deze auto de rondetijden naar beneden
krijgen door onze coureurs een auto te bieden die zich makkelijker
laat besturen en die in alle omstandigheden zijn mannetje staat",
zo vervolgt Cardile. "We hebben veel werk gestoken in het opnieuw
uitdenken van de auto met bijbehorende scherpe doelen met als
einddoel het achterhalen van Red Bull."