Hoe het Ferrari in volle galop de val van de Mercedes-ster accentueert

We aanschouwen de val van een ster in de Formule 1. Dat mogen we
toch stellen nu we zien dat de Mercedes W15 de neerwaartse spiraal
van 2022 en 2023 voort lijkt te zetten richting het middenveld van
de sport. Vorig jaar en met name het jaar ervoor, toen de auto's
met ground-effect nieuw werden ingezet, was het zeker óók aan het
zero pod-concept te wijten dat de performance maar moeilijk
gevonden werd. De nieuwe aerodynamische regels hadden het veld
behoorlijk door elkaar geschud, waarbij het Mercedes onder leiding
van Toto Wolff aan het begin van het seizoen welhaast een
tweederangs team werd. Voor 2023 zat er niet veel anders op dan
vast te houden aan het concept, waarbij op aangeven van Wolff het
zero pod-concept minder radicaal werd ingezet. Ondertussen was
technisch kopstuk Mike Elliott de deur gewezen en nam James Allison
zijn functie over, nadat met het oog op stabiliteit en continuïteit
zijn contract met 5 jaar werd verlengd. De wintertest in Bahrein
deden vermoeden dat de W15 van 2024 een veelbelovende stap in de
goede richting was met een goede balans en voorspelbaar gedrag in
de bochten. Een week later bleek die hoop echter na de eerste de
beste sessie vervlogen. De performance was niet meer hetzelfde als
een week eerder. De auto bleek over het algemeen te langzaam, niet
op één vlak, maar over een volle ronde en nog meer op racepace. In
de eerste races van 2024 werd duidelijk dat om nog maar iets van
performance te vinden de auto's extreem laag werden afgesteld,
waardoor het aloude probleem van porpoising werd getriggerd, iets
wat de meeste echt competitieve teams nu toch wel onder controle
hebben. Het meest alarmerende is echter dat zowel Wolff als de
engineers hebben verklaard niet aan te kunnen geven waarom de auto
afwisselend goed en vervolgens juist slecht is. Bij vlagen lijkt er
een switch om te worden gezet, waardoor de auto die in de ochtend
misschien nog best goed was in de middag helemaal nergens meer is.
Het ongemak dat dat teweegbrengt bij de coureurs is onmiskenbaar,
waarbij Lewis Hamilton machteloos is om iets te doen met
performances die in zijn ogen geen haar beter zijn dan die van de
vorige twee seizoenen. Het concept van de W15 oogt conventioneel en
dat zou op zijn minst een goede basis kunnen zijn om op door te
ontwikkelen. Maar uit die eerste races blijkt dat de
downforcelevels en vooral de manier waarop die gereguleerd worden
ondermaats is, waardoor ook het bandenmanagement er flink onder te
lijden heeft. Bovendien klopt de correlatie tussen de data uit de
simulaties en de praktijk niet, waardoor de engineers geen idee
hebben waar ze het zoeken moeten. Mercedes vs. Ferrari Hoe anders
ziet alles eruit bij Ferrari. Daar kregen de engineers uit
Maranello gedurende de eerste drie races alle bevestigingen die men
zocht over de SF24. Die auto bleek een goede stap ten opzichte van
de SF23, waarbij het de mankementen van vorig jaar achter zich
liet. De balans van de auto van dit jaar is misschien wel zijn
sterkste wapenfeit, maar zeker niet het enige wapenfeit. De
mogelijkheid om de banden goed te managen is niet enkel te danken
aan die goede balans, maar ook door uitstekend werk aan de
wielophangingen, die er tevens zorg voor dragen dat de tractie uit
de bochten goed is, terwijl ook de voorkant van de auto zich goed
in laat sturen in de bochten. We kunnen echter nog niet zeggen dat
de SF24 op het niveau van de Red Bull RB20 is, daarvoor wijkt het
Melbourne Grand Prix Circuit voor wat betreft aerodynamica teveel
af van de standaard. Al moet daar wel aan toe worden gevoegd dat de
Ferrari in zowel Saoedi-Arabië als Australië de auto was die het
minste last had van graining, ingegeven door de zijdelingse
windvlagen. In essentie is de SF24 een puike basis gebleken voor
toekomstige updates. Het maakt dat de geruchten over het naar voren
halen van een geplande update voor Imola naar Japan steeds luider
klinken. Bronnen geven daarbij aan dat men op Suzuka met een
aangepaste versie van de huidige vloer op de proppen komt. De
aanpassingen zijn daarbij gericht op het centrale deel van die
vloer. De aard van de update is misschien niet heel erg
indrukwekkend, maar wel dat die al vóór de GP in Imola gebracht
wordt, waarna op Imola ook de sidepods nog flink zullen veranderen.
Het lijkt er overduidelijk op dat Ferrari weet welk pad ze moeten
bewandelen, zonder dat de huidige, sterke karakteristieken daarmee
in het gedrang komen.