Drie geniale Newey-auto’s die de F1 veranderden
Om te begrijpen hoe goed Adrian Newey is en hoe extreem hoog zijn
niveau van technische kennis in het huidige tijdperk van de Formule
1, is het goed om te kijken naar de weg die de Brit heeft bewandeld
in de F1. Niet alleen om de winnende auto's die hij heeft ontworpen
te analyseren, maar ook de innovaties die ze bevatten. Newey's
unieke eigenschap is dat hij een grote algemene kennis heeft van de
eenzitter. Hij bekijkt het niet alleen op aerodynamisch niveau,
maar heeft een diepgaande kennis van de mechanica als het gaat om
transmissie en de ophanging. Het is geen toeval dat Newey zijn
eerste successen in de F1 behaalde bij Williams, een gerenommeerd
team waarin Newey, afkomstig uit March Leyton House, een
tegenhanger vormde van de pragmatische aanpak van Patrick Head, die
minder gewend was aan innovaties, maar uiterst capabel was in het
ontwerpen van eenvoudige maar effectieve wagens. Na een moeilijk
jaar in 1991, waarin de Renault FW14 erg snel maar ongelooflijk
kwetsbaar bleek te zijn, (het was de eerste Williams met een
halfautomatische versnellingsbak), domineerde de zeer geavanceerde
FW14B - door actieve vering te gebruiken waarmee hij een constante
rijhoogte kon behouden en maximale downforce had. Het resultaat was
dat Nigel Mansell het wereldkampioenschap van 1992 domineerde met
negen overwinningen. In detail werden de ophangingen gekenmerkt
door hydraulische actuators boven op de pushrods , die de
uitrekking van de cilinders lieten variëren door middel van
elektromagnetische kleppen. Actieve ophanging en vierwielbesturing
In 1993, toen de aerodynamische ontwikkeling doorging, was de
Williams FW15 misschien wel de meest technisch geavanceerde F1-auto
ooit gemaakt. In tegenstelling tot de vorige auto was de auto van
1993 vanaf het begin ontworpen voor actieve ophanging, waardoor
Newey de aerodynamica kon verbeteren en de voorkant aanzienlijk kon
verkleinen. De auto was uitgerust met ABS en fly-by-wire
(elektronisch gas), tractiecontrole en een tweerichtings
telemetriesysteem. De actieve ophanging kon worden aangepast om de
diffuser te laten wachten op het rechte stuk, een concept dat Newey
vervolgens van 2018 tot 2021 nieuw leven inblies bij Red Bull. In
1998 verhuisde Newey naar McLaren en daar creëerde hij de MP4-13,
een bijzonder compacte wagen met een laag zwaartepunt. Newey had
ook 'vierwielbesturing' geïntroduceerd met een asymmetrisch
remsysteem (selectief remmen), waarbij een vierde pedaal aan de
pedaalset werd toegevoegd dat alleen op de achterwielen werkte.
Vervolgens vertrok Newey in 2006 naar Red Bull en won in 2010 samen
met Sebastian Vettel de eerste titel voor het team uit Milton
Keynes. De RB7 won in 2011 dankzij een precieze keuze van Newey.
Hij koos ervoor om het KERS-systeem, dat als onbetrouwbaar werd
beschouwd, niet toe te passen, maar maakte in plaats daarvan
gebruik van de uitlaten die door de diffuser bliezen, waardoor zeer
veel downforce kon worden gegenereerd. Het moderne tijdperk Sinds
2019, met de overstap naar Honda-motoren, is Red Bull steeds
competitiever geworden en vormde het een steeds grotere bedreiging
voor het toen dominante Mercedes. De RB16B bracht de set-up naar
het extreme concept dat Newey altijd als relevant heeft beschouwd
in zijn eenzitters, sinds de uitlaten die de RB7 in 2011
onverslaanbaar maakten, werden verboden. De RB16B bleek uiterst
effectief, vooral in hogesnelheidsbochten, met prestaties die de
concurrentie niet kon evenaren. Het laatste technische hoofdstuk
gaat over de auto's met grondeffect, te beginnen met de RB18 van
2022, gevolgd door de RB19 en de huidige RB20. Drie auto's met een
sterke conceptuele continuïteit die tot in de kleinste details zijn
ontwikkeld. Alle drie vertegenwoordigen ze het referentiepunt wat
betreft de configuratie van de vloer en de doorsnede van de
sidepods. De RB20 van dit seizoen voert dit laatste element tot het
uiterste door dankzij de verpakking van het innovatieve
koelsysteem, gerangschikt op vier afzonderlijke niveaus. Hoewel het
een technisch meesterwerk is, gelooft Newey dat het nog verder kan
worden geperfectioneerd. Williams FW14B - 1992 Het door Newey
ontworpen actieve ophangingssysteem maakte zijn debuut op deze auto
(eerder werd in 1987 een minder geavanceerd systeem toegepast door
Lotus) en markeerde een technologisch keerpunt (voordat ze eind
1993 door de FIA werden verboden) als het gaat om het beheren van
voertuigdynamica gekoppeld aan aerodynamica. Red Bull RB7 2011 De
uitlaten, die aan de onderkant van de auto voor de achterwielen
zijn geplaatst om de stroom naar de achterdiffuser te leiden,
vormen het bijzondere en extreme kenmerk van de RB7, waarmee Vettel
zijn tweede titel won. Red Bull RB16B Het was de auto die
voorafging aan de uitdager van het ground-effect die in 2022 wordt
geïntroduceerd. Verstappen behaalt met de RB16B zijn eerste
wereldtitel, maar buiten het drama in Abu Dhabi hield hij in twee
derde van het seizoen de Mercedes van Lewis Hamilton op veilige
afstand. Het bewees een auto te zijn die wordt gekenmerkt door een
belasting die wordt gegenereerd door de zeer hoge bodem, die niet
te evenaren is in hogesnelheidsbochten.
niveau van technische kennis in het huidige tijdperk van de Formule
1, is het goed om te kijken naar de weg die de Brit heeft bewandeld
in de F1. Niet alleen om de winnende auto's die hij heeft ontworpen
te analyseren, maar ook de innovaties die ze bevatten. Newey's
unieke eigenschap is dat hij een grote algemene kennis heeft van de
eenzitter. Hij bekijkt het niet alleen op aerodynamisch niveau,
maar heeft een diepgaande kennis van de mechanica als het gaat om
transmissie en de ophanging. Het is geen toeval dat Newey zijn
eerste successen in de F1 behaalde bij Williams, een gerenommeerd
team waarin Newey, afkomstig uit March Leyton House, een
tegenhanger vormde van de pragmatische aanpak van Patrick Head, die
minder gewend was aan innovaties, maar uiterst capabel was in het
ontwerpen van eenvoudige maar effectieve wagens. Na een moeilijk
jaar in 1991, waarin de Renault FW14 erg snel maar ongelooflijk
kwetsbaar bleek te zijn, (het was de eerste Williams met een
halfautomatische versnellingsbak), domineerde de zeer geavanceerde
FW14B - door actieve vering te gebruiken waarmee hij een constante
rijhoogte kon behouden en maximale downforce had. Het resultaat was
dat Nigel Mansell het wereldkampioenschap van 1992 domineerde met
negen overwinningen. In detail werden de ophangingen gekenmerkt
door hydraulische actuators boven op de pushrods , die de
uitrekking van de cilinders lieten variëren door middel van
elektromagnetische kleppen. Actieve ophanging en vierwielbesturing
In 1993, toen de aerodynamische ontwikkeling doorging, was de
Williams FW15 misschien wel de meest technisch geavanceerde F1-auto
ooit gemaakt. In tegenstelling tot de vorige auto was de auto van
1993 vanaf het begin ontworpen voor actieve ophanging, waardoor
Newey de aerodynamica kon verbeteren en de voorkant aanzienlijk kon
verkleinen. De auto was uitgerust met ABS en fly-by-wire
(elektronisch gas), tractiecontrole en een tweerichtings
telemetriesysteem. De actieve ophanging kon worden aangepast om de
diffuser te laten wachten op het rechte stuk, een concept dat Newey
vervolgens van 2018 tot 2021 nieuw leven inblies bij Red Bull. In
1998 verhuisde Newey naar McLaren en daar creëerde hij de MP4-13,
een bijzonder compacte wagen met een laag zwaartepunt. Newey had
ook 'vierwielbesturing' geïntroduceerd met een asymmetrisch
remsysteem (selectief remmen), waarbij een vierde pedaal aan de
pedaalset werd toegevoegd dat alleen op de achterwielen werkte.
Vervolgens vertrok Newey in 2006 naar Red Bull en won in 2010 samen
met Sebastian Vettel de eerste titel voor het team uit Milton
Keynes. De RB7 won in 2011 dankzij een precieze keuze van Newey.
Hij koos ervoor om het KERS-systeem, dat als onbetrouwbaar werd
beschouwd, niet toe te passen, maar maakte in plaats daarvan
gebruik van de uitlaten die door de diffuser bliezen, waardoor zeer
veel downforce kon worden gegenereerd. Het moderne tijdperk Sinds
2019, met de overstap naar Honda-motoren, is Red Bull steeds
competitiever geworden en vormde het een steeds grotere bedreiging
voor het toen dominante Mercedes. De RB16B bracht de set-up naar
het extreme concept dat Newey altijd als relevant heeft beschouwd
in zijn eenzitters, sinds de uitlaten die de RB7 in 2011
onverslaanbaar maakten, werden verboden. De RB16B bleek uiterst
effectief, vooral in hogesnelheidsbochten, met prestaties die de
concurrentie niet kon evenaren. Het laatste technische hoofdstuk
gaat over de auto's met grondeffect, te beginnen met de RB18 van
2022, gevolgd door de RB19 en de huidige RB20. Drie auto's met een
sterke conceptuele continuïteit die tot in de kleinste details zijn
ontwikkeld. Alle drie vertegenwoordigen ze het referentiepunt wat
betreft de configuratie van de vloer en de doorsnede van de
sidepods. De RB20 van dit seizoen voert dit laatste element tot het
uiterste door dankzij de verpakking van het innovatieve
koelsysteem, gerangschikt op vier afzonderlijke niveaus. Hoewel het
een technisch meesterwerk is, gelooft Newey dat het nog verder kan
worden geperfectioneerd. Williams FW14B - 1992 Het door Newey
ontworpen actieve ophangingssysteem maakte zijn debuut op deze auto
(eerder werd in 1987 een minder geavanceerd systeem toegepast door
Lotus) en markeerde een technologisch keerpunt (voordat ze eind
1993 door de FIA werden verboden) als het gaat om het beheren van
voertuigdynamica gekoppeld aan aerodynamica. Red Bull RB7 2011 De
uitlaten, die aan de onderkant van de auto voor de achterwielen
zijn geplaatst om de stroom naar de achterdiffuser te leiden,
vormen het bijzondere en extreme kenmerk van de RB7, waarmee Vettel
zijn tweede titel won. Red Bull RB16B Het was de auto die
voorafging aan de uitdager van het ground-effect die in 2022 wordt
geïntroduceerd. Verstappen behaalt met de RB16B zijn eerste
wereldtitel, maar buiten het drama in Abu Dhabi hield hij in twee
derde van het seizoen de Mercedes van Lewis Hamilton op veilige
afstand. Het bewees een auto te zijn die wordt gekenmerkt door een
belasting die wordt gegenereerd door de zeer hoge bodem, die niet
te evenaren is in hogesnelheidsbochten.
