Gaan we Vettel echt missen als hij er de brui aangeeft?
Het wordt van alle kanten ontkend, maar al het hele seizoen hangt er een aura rond Sebastian Vettel dat ademt dat de Duitser aan het eind het seizoen zomaar zijn Formule 1-pensioen aan zou kunnen kondigen. Zouden we de viervoudig wereldkampioen echt gaan missen als hij stopt?
Sebastian Vettel is al jaren een dominante coureur in het Formule 1 veld. In 2007 debuteerde hij op 19-jarige leeftijd voor BMW-Sauber tijdens de Grand Prix van de Verenigde Staten omdat vaste coureur Robert Kubica een week na zijn spectaculaire crash in Canada niet mocht starten. Vettel scoorde direct een WK-punt.
Later dat jaar stapte hij in bij het team van Toro Rosso als vervanger van de niet zo snelle Amerikaan Scott Speed. Vettel scoorde een vierde plaats in China en koerste af op een podiumplaats in Japan totdat hij achter de safety car crashte met Mark Webber. In 2008 won Vettel de Grand Prix van Italië op Monza in een Toro Rosso en daarmee was de ster van de jonge Duitser definitief ontbrandt. Het jaar erop verhuisde hij naar Red Bull Racing en won ook voor de hoofdmacht hun eerste Grand Prix. Vettel werd in 2009 tweede in het WK achter de verrassende wereldkampioen Jenson Button en won van 2010 tot en met 2013 vervolgens vier keer op rij de wereldtitel.
De klad erin
Een mooier jongensboek is niet te verzinnen, maar vanaf 2014, het jaar van de introductie van de huidige hybride motorformule, zit de klad er in bij de Duitser. In 2014 werd hij bij Red Bull redelijk om zijn oren gereden door nieuwkomer Daniel Ricciardo, wat hem aanspoorde om een andere omgeving op te zoeken. Het werd Ferrari, waar Fernando Alonso vertrok c.q. moest vertrekken na weer een jaar zonder wereldtitel.
Inmiddels is het 2019 en kunnen we feitelijk voor Vettel hetzelfde vaststellen: Weer een teleurstellend jaar zonder wereldtitel. In 2015 was zijn eerste jaar acceptabel. De Duitser won zijn eerste van in totaal drie zeges al tijdens de tweede race van het jaar en net als Schumacher in 1996 stond 2015 voor Vettel vooral in het teken van wennen. Waar Schumacher echter in 1997 en 1998 direct tot aan de laatste race streed om de wereldtitel voor de Scuderia, kon Vettel niet hetzelfde. In 2016 won hij geen enkele race en was hij slechts toeschouwer in de titelstrijd tussen Nico Rosberg en zijn Mercedes-teamgenoot Lewis Hamilton. In 2017 en 2018 begon Vettel goed met zeges en podiumplaatsen, maar beide jaren moest hij na de zomerstop zijn meerdere erkennen in Hamilton en Mercedes.
Niet langer eerste coureur
Dat waren allemaal nog jaren dat Vettel de uitgesproken eerste man van Ferrari was. Dat is sinds dit jaar wel anders. Na veel wikken en wegen besloot het Ferrari-management aangewezen tweede man Kimi Raikkonen te vervangen door Charles Leclerc, die Vettel dit seizoen de baas is en inmiddels twee zeges achter zijn naam heeft staan, tegenover nul zeges voor de Duitser.
Het zorgt voor chagrijn bij de Duitser, die al het hele jaar aan een soort van afscheidstournee bezig lijkt te zijn. Het heilige vuur lijkt te ontbreken.
Vettel is een synoniem voor fouten
Gaan we de Duitser missen als hij stopt? Hoewel Vettel anno 2019 nog een van de bekendste Formule 1-coureurs is, is hij niet langer één van de absolute hoofdrolspelers. Die eer is weggelegd door de veel meer mediagenieke Lewis Hamilton en up and coming sterren als Leclerc en Max Verstappen. Vettel is veroordeeld tot een bijrol en dat heeft hij deels aan zichzelf te danken.
Vettel maakt namelijk te veel fouten om een echt serieuze gooi naar de wereldtitel te kunnen doen. In Canada dit jaar lag hij op overwinningskoers, maar maakt dan toch weer een fout die hem een straf oplevert. In Duitsland vorig jaar vergooide hij op zijn eigen Hockenheim de kans op de overwinning door in leidende positie van de baan de spinnen. Op Monza ging het zowel vorig jaar als dit jaar al vroeg in de race mis.
Enkele jaren geleden ging het vaak in duel met Verstappen mis en in Mexico haalde Vettel verbaal uit naar wijlen wedstrijdleider Charlie Whiting over de acties van de Nederlander. Het is allemaal een teken dat Vettel niet met de druk van de sport om kan gaan en af en toe door fikt in zijn bovenkamer. Het allerbeste voorbeeld van deze kortsluiting is natuurlijk het incident met Hamilton in 2017 in Baku, waar Vettel eigenlijk een directe schorsing verdiende. Inmiddels staat de Duitser daadwerkelijk op de rand van een schorsing (9 strafpunten) en moet hij de komende drie races voorzichtig aan doen om niet de primeur te verkrijgen om als eerste coureur ooit daadwerkelijk geschorst te worden op basis van het strafpunten systeem.
Hoe kan deze man dan vier wereldtitels op zijn naam hebben staan? De wereldtitels van Sebastian Vettel zijn toe te schrijven aan twee aspecten. Enerzijds de absolute dominantie van Red Bull Racing in de jaren 2010-2013. Deze dominantie is het gebaseerd op de reglementsveranderingen van 2009, waar de hele aerodynamica van de wagens op de schop ging en het zijn die veranderingen die van Red Bull een topteam maakten. Anderzijds was er achter Red Bull een gelijke strijd tussen Ferrari, McLaren en later Mercedes, wat Red Bull het voordeel gaf dat de coureurs van deze teams veel punten bij elkaar wegsnoepten.
Daarmee is niet gezegd dat de wereldtitels van Vettel niets betekenen, maar het is een feit dat het vrij klinische titels zijn, zonder veel legendarische acties op de baan die de coureur uit Heppenheim iconisch maken. Samenvattend is Vettel misschien een heel goede, maar geen legendarische coureur die zijn team vanuit achterstand in blessuretijd naar de overwinning leidt, maar meer een coureur die snel 1-0 maakt en de boel achterin dichttimmert. Al met al zal de coureur Sebastian Vettel best gemist kunnen worden als hij zijn helm aan de wilgen hangt.
- Hans van Brunschot ( hans@f1maximaal.nl )