Haat-liefde: De noodzaak van de wereldtitel voor Honda in 2020
De relatie van Honda met de Formule 1 is altijd redelijk volatiel geweest. De Japanners hebben net als Renault en in het verleden BMW meerdere ambitieuze Formule 1-plannen gelanceerd en ook meerdere keren de stekker uit de deelname aan het wereldkampioenschap getrokken. Anno 2019 lijkt Honda bij Red Bull Racing prima op haar plek en wordt de doelstelling, wereldkampioen worden, langzaamaan realistisch, maar ook noodzakelijk.
Het was al december 2008 toen Honda de knoop definitief doorhakte. De stekker ging uit het Formule 1-team. Teleurstellende prestaties van de ‘ earth car ’ in 2007 en 2008 hebben de Japanners dusdanig teleurgesteld dat de reputatie van het merk op het spel stond. Ondanks dat de auto voor 2009 al klaar was, viel het doek. Het team werd in februari 2009 voor minimale middelen verkocht aan teammanager Ross Brawn. Negen maanden later vierde Brawn met het Honda chassis en een Mercedes-motor de wereldtitel bij zowel de coureurs (met Jenson Button) als bij de constructeurs om niet veel later het team aan Mercedes te verkopen. Het huidige Mercedes-team is dus feitelijk het Honda-team van 2006 (toen de fabrikant British American Racing definitief inlijfde), 2007 en 2008.
Te vroeg de stekker eruit
Bovenstaande weergave geeft de relatie van Honda met sport prima aan. Er wordt een project gestart, de resultaten vallen tegen en de stekker gaat er (te vroeg) weer uit. Hetzelfde geldt voor een eerdere poging van Honda om met een eigen team in de Formule 1 te komen. In 1999 plant het bedrijf een volledig testjaar in met Jos Verstappen als coureur om in 2000 direct competitief voor de dag te komen. De testresultaten zijn indrukwekkend. Tijdens de reguliere wintertesten is het team sneller dan de subtop en bij een volgende testsessie rijdt Verstappen snellere tijden dan de snelste tijden tijdens de wintersessie. Toch gaat ook uit dit project abrupt de stekker als de Britse engineer en technisch directeur Harvey Postlethwaite onverwacht overlijdt.
Feitelijk teert Honda nog altijd op het succes uit de jaren ’80 toen het een dominante turbomotor ontwikkelde die eerst met Williams en later met McLaren Grands Prix-overwinningen en wereldtitels opleverde met 1988 als het meest in het oog springende jaar. Dat jaar domineerde McLaren-coureurs Ayrton Senna en Alain Prost mede dankzij Honda de Formule 1 en wonnen 15 van de 16 races, een winstpercentage (93,8%) dat nog altijd als hoogste percentage overwinningen in één seizoen in de boeken staat.
Missie McLaren mislukt
Het is de herinnering aan dat seizoen waarmee McLaren in 2013 Honda over de streep trok om terug te keren in de Formule 1 als exclusieve motorpartner. Honda nam 2014 als ontwikkelingsjaar en keerde in 2015 met het team uit Woking én Formule 1-ster Fernando Alonso in de gelederen. Het werd een fiasco. De Honda-motor was volstrekt onbetrouwbaar en miste een boel PK’s. Alonso werd gedurende 2015 en 2016 gefrustreerder en gefrustreerder en het dieptepunt voor Honda was de quote over de boordradio in 2015 op het uitgerekend het thuiscircuit in Suzuka, toen Alonso het Honda product als ‘ GP2-engine ’ betitelde.
Na drie bijzonder magere en imago slopende jaren trokken McLaren en Honda na het seizoen 2017 de stekker uit hun samenwerking. Een ervaring rijker, diverse illusies armer. Honda wilde eigenlijk de sport verlaten, maar werd door de FIA en de FOM, die er heel veel aan gedaan hebben om de motorleverancier binnenboord te houden, overtuigd het Formule 1-project te verlengen. Toro Rosso werd gecontracteerd als nieuwe partner en met een schuin oog werd al naar 2019 en Red Bull Racing gekeken, dat immers al jaren van Renault af probeerde te komen.
Herkansing met Red Bull
Vanuit Honda was de samenwerking met Toro Rosso een herkansing, maar wel eentje die beladen was. Eenzelfde resultaat als de samenwerking met McLaren zou ongetwijfeld het einde van de Formule 1-deelname van Honda betekenen. Met Toro Rosso ging het goed en inmiddels wordt er goed samengewerkt met Red Bull en krijgt Honda weer kleur op de wangen. Dat laat zich ook opmerken door het verwachtingspatroon dat vorm krijgt. Er wordt dit seizoen speciaal een spec-4 motor geïntroduceerd waarmee Honda de thuisrace op Suzuka zou moeten kunnen winnen.
Het is een opstapje naar het grote doel: wereldkampioen worden. Voor een verlengd verblijf van Honda in de Formule 1 is serieus meedoen om de wereldtitel in 2020 een noodzaak, anders zouden de Japanners zo maar de stekker uit het hele project kunnen trekken. Dat hebben ze in het verleden immers al een aantal keer om mindere redenen gedaan.
- Hans van Brunschot ( hans@f1maximaal.nl )