De bizarre sabotage die 'F1's slechtste team' uitvoerde richting eigen coureur

Het begin van de jaren negentig was een interessante tijd in de
Formule 1. Terwijl de meeste aandacht uitging naar toppers als
Ayrton Senna, Alain Prost en Nigel Mansell, was er ook een
stormloop van kleine teams die hoopten goud te vinden in de
koningsklasse van de autosport.  Terwijl teams als Jordan en Sauber
meubilair van de sport zouden worden, kenden vele anderen een ander
lot, waaronder een Italiaans team, dat vandaag de dag door de FIA
zou worden afgewezen voordat er ook maar een intentie van deelname
was. Dat team is Andrea Moda. De Italiaanse zakenman en
schoenenmagnaat Andrea Sassetti kocht aan het einde van 1991 het
team Coloni over. Tenminste, alles wat er nog van over was. Met een
chassis dat afkomstig was van een mislukt BMW-project in 1990 en
een Judd V10 motor, ging het gloednieuwe Andrea Moda naar Kyalami,
waar de eerste race van 1992 verreden zou worden. Het pijnlijk
lachwekkende verhaal dat zou volgen, is moeilijk voor te stellen.
Andrea Moda werd namelijk uitgesloten voor de eerste race van het
seizoen. De reden? De borg van 100 duizend dollar voor een nieuw
team was niet betaald. Sassetti was het daar allesbehalve over
eens. Volgens de teambaas was Andrea Moda geen nieuw team, maar een
rebranding van Coloni. Het relaas van de flamboyante Italiaan was
echter aan dovemansoren gericht, en dus kon het team inpakken.
Daarnaast werd ook het chassis niet goedgekeurd. Volgens de regels
moet een team een origineel chassis gebruiken dat niet eerder door
een ander team is gebruikt. De C4B waarmee Andrea Moda naar het
circuit kwam, voldeed niet aan die regels. Amateuristisch Drie
weken later arriveerde het team in Mexico voor het tweede weekend
van het seizoen. De borg was betaald en dus was Andrea Moda vrij om
deel te nemen, mits het een nieuw chassis mee had genomen. Dat had
het team wel gedaan, alleen de auto's waren niet op tijd klaar voor
de prekwalificatie.  Coureurs Alex Caffi en Enrico Bertaggia waren
op zijn zachtst gezegd niet blij met het feit dat ze al twee Grand
Prix-weekends hadden moeten toekijken en noemden de voorbereidingen
van het team 'amateuristisch'. Sassetti, flamboyant als hij is,
reageerde op passende wijze door beide coureurs met onmiddellijke
ingang te ontslaan. Voor de derde race, in Brazilië, was er een
nieuwe line-up gevormd. De ervaren Roberto Moreno werd gekoppeld
aan de Brit Perry McCarthy, een coureur die meer dan een paar
risico's had genomen om alleen maar een kans te krijgen in de F1. 
Al snel ontstond het volgende probleem: McCarthy had met spoed een
superlicentie aangevraagd, kreeg hem in eerste instantie ook, maar
deze werd toch weer ingetrokken. En dus kon McCarthy aan de kant
gaan zitten. In Spanje waren de problemen opgelost en kon de Brit
eindelijk racen, al had hij dat met de kennis van nu waarschijnlijk
niet gedaan. Begin van de chaos "Ik kreeg het voor elkaar, omdat ik
al een tijdje meedraaide in het wereldje en al een paar jaar op de
deur van de Formule 1 aan het kloppen was", vertelt McCarthy aan
RacingNews365. "Vaak was het zo dat ik op het verkeerde moment op
de verkeerde plaats was en dat de teams zeiden: 'Perry, we willen
je in de F1, maar je moet wel geld meebrengen'." En het leek erop
dat geld het einde zou betekenen van McCarthy's jonge F1-carrière,
nog voordat deze was begonnen.  Bertaggia, die ontslagen werd na
zijn kritische uitspraken, kwam met hangende pootjes, en
belangrijker, 1 miljoen dollar aan sponsorgeld, terug bij Sassetti.
Dat klonk als muziek in de oren van de teambaas en dus werd
McCarthy bedankt voor bewezen diensten, ware het niet dat de FIA
ingreep.  Het team had namelijk al het maximaal toegestane aantal
coureurswissels doorgevoerd door Bertaggia (en Caffi) eerder te
ontslaan en vervangen. Sassetti zag cruciaal sponsorgeld als sneeuw
voor de zon verdwijnen. Hij maakte zijn ongenoegen bekend en
McCarthy werd de zondebok. Beangstigend In de prekwalificatie voor
de GP van Monaco reed McCarthy één vliegende ronde en zette een
tijd neer van 17:05.924. "Ik had waarschijnlijk in 17 minuten een
ronde over het circuit kunnen lopen", herinnert McCarthy zich. "Het
was een van mijn meest beangstigende rondes ooit, omdat ik me nog
probeerde te kwalificeren op een circuit waar ik nog nooit had
gereden, terwijl ik niet in mijn stoeltje paste." "Ik had geen
windscherm, het stuur verboog en zelfs een Andrea Moda is
ongelooflijk snel bij het accelereren. Ik scheurde door de bochten
en dacht: 'Ik weet niet wat ik doe'. De situatie waarin ik
terechtkwam was gewoonweg dom, en dat gold ook voor mij, toen ik
probeerde dat stomme ding te kwalificeren." Het was duidelijk dat
Sassetti hoopte dat McCarthy zelf op zou stappen, maar dat was voor
de Brit zijn eer te na.  "Je kunt niet na alles (wat ik heb gedaan
om de F1 te bereiken) weglopen. Het zat in me ingebakken dat ik
moest blijven en mijn stempel moest drukken, maar het maakte niet
uit wat ik deed. Ik begon Mickey Mouse een goede optie voor het
zitje te vinden." Het artikel gaat hieronder verder.  Geen kans
Maar als je denkt dat dit het einde van al het gestuntel was, dan
heb je het mis. Het team kwam niet aan in Frankrijk, omdat de
vrachtwagens geblokkeerd werden door een colonne van protesterende
Franse vrachtwagenchauffeurs.  Op Silverstone kwam het team wél
aan, waardoor Sassetti (foto hieronder) weer de kans kreeg om het
leven van McCarthy zuur te maken. De Brit werd in de pits gehouden,
waarna hij op door Moreno gebruikte regenbanden naar buiten werd
gestuurd. Na een getimede ronde hield zijn koppeling ermee op. De
baan droogde vervolgens op en McCarthy kwam 22 seconden tekort. In
het volgende raceweekend werd McCarthy uitgesloten nadat hij een
weegmoment had gemist.  Waar Sassetti ervoor koos om McCarthy in
Silverstone op gebruikte regenbanden te zitten, maakte hij het in
Hongarije nóg erger. McCarthy werd namelijk met nog 45 seconden te
gaan naar buiten gestuurd, waardoor de Brit geen kans kreeg om een
ronde te rijden. ' De FIA was inmiddels helemaal klaar met de
manier waarop Sassetti het team runde. Andrea Moda werd
gewaarschuwd. En als het team geen fatsoenlijke poging deed om
beide coureurs een kans te geven, dan hoefde het niet meer op het
circuit te verschijnen.  Levensgevaarlijke sabotage De Grand Prix
van België zou de laatste race voor McCarthy en Andrea Moda worden,
maar niet voordat de Brit bijna het slachtoffer werd van een poging
tot doodslag. "Ik heb in Spa besloten om te vertrekken en dat had
een speciale reden", vertelt hij. "Eerder was het onbekwaamheid en
een gebrek aan ervaring en geld, maar in Spa hadden ze een defect
stuurhuis gemonteerd." "Ik kende Spa en was vastbesloten om de auto
op de grid te krijgen. Ik besloot de opwarmronde over te slaan,
maar toen ik Eau Rouge inreed, kwam de stuurkolom vast te zitten.
Ik realiseerde me meteen dat er iets mis was en sprong op de rem,
maar ik kon er maar een heel klein beetje snelheid uithalen. Ik kon
nog net voorkomen dat ik vol in de muur belandde." McCarthy
vervolgt: "Toen ik terugkwam bij de pits, legde ik uit dat het
stuurhuis verbogen was. De monteurs reageerden: 'Dat weten we'. Ik
zei: 'Hoe bedoel je, dat weten jullie?', waarna de monteurs weer
van zich lieten horen. 'Nou, we hebben het vorige week getest met
de auto van Roberto'. En ik zei: 'Dus jullie hebben het getest met
de auto van Roberto en het vervolgens op mijn auto gezet?' En ze
zeiden gewoon 'ja' alsof er niets aan de hand was. Het was compleet
gestoord." "Voor de kwalificatie sprak ik met de journalist Tony
Dodgins en hij smeekte me om niet in de auto te stappen: 'Perry, ik
heb zo'n vreselijk gevoel, stap alsjeblieft niet in de auto. Ik
zei: 'Luister, ik heb geen keus, misschien kan ik hem op de grid
krijgen'. Maar hij zei: 'Nee, er is iets helemaal mis, ik had een
vreselijk voorgevoel'. Het gebeurde uiteindelijk niet, maar het
scheelde weinig." Waarom zou je het dan doen? Gelukkig voor
McCarthy en de Formule 1 werd Andrea Moda nog tijdens het weekend
op Spa-Francorchamps uit het kampioenschap gezet, nadat Sassetti
werd gearresteerd in de paddock op Spa voor het vervalsen van
facturen voor auto-onderdelen.  McCarthy zou later beroemd worden
als de originele The Stig in Top Gear , maar zijn kortstondige en
vooral bizarre Formule 1-carrière was ten einde. Een gebrek aan
budget bleef de beperkende factor voor McCarthy: " Er waren kansen
bij Tyrrell, maar Jean Alesi kreeg het stoeltje. Er was Leyton
House, maar die hadden dringend geld nodig. Het zou ook fantastisch
zijn geweest om voor Footwork te rijden." En waarom besloot hij om
bij een krakkemikkig team als Andrea Moda te tekenen? Het antwoord
is heel eenvoudig. "Ik naderde de 30 en toen kreeg ik de kans om in
de Formule 1 te rijden. Dan tel je je zegeningen", herinnert hij
zich. "Je krijgt validatie voor alles waar jij en je familie
doorheen zijn gegaan. Maar het was duidelijk dat ik in een
circusact terecht was gekomen."