Ingrijpend besluit draaide Formule 1-icoon de nek om
Op 2 september 1999 maakt de FIA bekend dat Hockenheim rigoureurs
verbouwd gaat worden. Drie jaar later maakt de F1-wereld kennis met
het nieuwe circuit. Ze rijden naar buiten voor hun eerste ronden.
Waar de coureurs in de jaren daarvoor gewend waren het gaspedaal na
de eerste bocht een goede zestien tellen lang tot op de bodem
ingetrapt te houden, buigt het circuit nu na luttele seconden haaks
rechtsaf. Ze duiken niet langer meer de bossen in, maar sturen
naar rechts voor een rondje over een dertien-in-een-dozijn-circuit.
Inmiddels zijn we 23 jaar verder en mijmeren we nog steeds over die
zeven kilometer lange omloop van weleer. Waarom? Het circuit was
anders dan alle andere circuits. Langer. Sneller. Gevaarlijker, ja
dat ook. In een tijd waarin circuits ontsierd worden door enorme
uitloopstroken naast de baan kun je je niet voorstellen dat we in
2001 nog door de donkere Duitse bossen raasden, om daar pas in het
nog altijd ongewijzigde stadiongedeelte weer uit te komen. Daar
werd troetelkind Michael Schumacher ronde na ronde welkom geheten
door zijn uitzinnige fans die vervolgens bijna één minuut en
veertig seconden moesten wachten op zijn volgende doorkomst.
Tunneleffect Foto: Twee jaar na de ingebruikname van de het nieuwe
circuit (2004) was de oude baan al overwoekerd door natuur. Die
bossen aan weerszijden van de baan zorgden voor een tunneleffect en
versterkten het gevoel van snelheid op een circuit waar de
snelheden toch al opliepen richting de 360 kilometer per uur.
Waanzinnig voor de coureurs en een spektakel om van het smullen
voor de puristen die thuis voor de televisie toch alles prima
konden volgen. Die hoge snelheden werden behaald op en door de
vele lange rechte stukken, maar die lange rechte stukken, aan
elkaar geschakeld door langzame chicanes, zorgden ervoor dat het
circuit erg lang was. Fans naast de baan zagen de auto's maar 45
keer voorbijkomen op zondagmiddag. 45 x 22 flitsen van Formule
1-auto's, daar betaalden de Duitsers hun zuurverdiende geld toch
zeker niet voor? F1-huisarchitect Hermann Tilke klom in de pen en
kalkte dikke roden strepen door de lange rechte stukken van weleer.
Misschien dat hij het lange gebogen rechte stuk richting de hairpin
op datzelfde papier neerzette als een ode aan de oude 'Ring', maar
die intenties misten dan elk doel. Hockenheim is niet meer die
iconische snelheidstempel van vroeger, het is een middelmatig
baantje dat we al enkele jaren niet meer aandoen. Missen we het
huidige circuit? Niet echt, toch? Missen we de baan waar Ralf
Schumacher in 2001 voor het laatst zegevierde? Absoluut!
verbouwd gaat worden. Drie jaar later maakt de F1-wereld kennis met
het nieuwe circuit. Ze rijden naar buiten voor hun eerste ronden.
Waar de coureurs in de jaren daarvoor gewend waren het gaspedaal na
de eerste bocht een goede zestien tellen lang tot op de bodem
ingetrapt te houden, buigt het circuit nu na luttele seconden haaks
rechtsaf. Ze duiken niet langer meer de bossen in, maar sturen
naar rechts voor een rondje over een dertien-in-een-dozijn-circuit.
Inmiddels zijn we 23 jaar verder en mijmeren we nog steeds over die
zeven kilometer lange omloop van weleer. Waarom? Het circuit was
anders dan alle andere circuits. Langer. Sneller. Gevaarlijker, ja
dat ook. In een tijd waarin circuits ontsierd worden door enorme
uitloopstroken naast de baan kun je je niet voorstellen dat we in
2001 nog door de donkere Duitse bossen raasden, om daar pas in het
nog altijd ongewijzigde stadiongedeelte weer uit te komen. Daar
werd troetelkind Michael Schumacher ronde na ronde welkom geheten
door zijn uitzinnige fans die vervolgens bijna één minuut en
veertig seconden moesten wachten op zijn volgende doorkomst.
Tunneleffect Foto: Twee jaar na de ingebruikname van de het nieuwe
circuit (2004) was de oude baan al overwoekerd door natuur. Die
bossen aan weerszijden van de baan zorgden voor een tunneleffect en
versterkten het gevoel van snelheid op een circuit waar de
snelheden toch al opliepen richting de 360 kilometer per uur.
Waanzinnig voor de coureurs en een spektakel om van het smullen
voor de puristen die thuis voor de televisie toch alles prima
konden volgen. Die hoge snelheden werden behaald op en door de
vele lange rechte stukken, maar die lange rechte stukken, aan
elkaar geschakeld door langzame chicanes, zorgden ervoor dat het
circuit erg lang was. Fans naast de baan zagen de auto's maar 45
keer voorbijkomen op zondagmiddag. 45 x 22 flitsen van Formule
1-auto's, daar betaalden de Duitsers hun zuurverdiende geld toch
zeker niet voor? F1-huisarchitect Hermann Tilke klom in de pen en
kalkte dikke roden strepen door de lange rechte stukken van weleer.
Misschien dat hij het lange gebogen rechte stuk richting de hairpin
op datzelfde papier neerzette als een ode aan de oude 'Ring', maar
die intenties misten dan elk doel. Hockenheim is niet meer die
iconische snelheidstempel van vroeger, het is een middelmatig
baantje dat we al enkele jaren niet meer aandoen. Missen we het
huidige circuit? Niet echt, toch? Missen we de baan waar Ralf
Schumacher in 2001 voor het laatst zegevierde? Absoluut!