Alonso beëindigt Schumacher-tijdperk met unieke wereldtitel
25 september 2005. Tijd voor de Grand Prix van Brazilië. Na 16 van
de 19 races in het spraakmakende Formule 1-seizoen zijn er nog twee
kanshebbers voor de wereldtitel: Fernando Alonso en Kimi Raikkonen,
twee toptalenten die aan hun respectievelijk vierde en vijfde
seizoen in de Formule 1 bezig waren. Eén van hen zou Michael
Schumacher na vijf jaar van de ogenschijnlijk onaantastbare troon
stoten. De Duitse zevenvoudig wereldkampioen én recordwinnaar was
het grote slachtoffer van de verregaande reglementswijzigingen die
dat jaar werden ingevoerd. Naast een aantal technische reglementen
die de voorsprong van Ferrari moesten indammen, was de grootste
ingreep op strategisch gebied. Coureurs mochten maar één set
droogweerbanden gebruiken voor de kwalificatie én race. Schumacher
kwakkelde gedurende het hele seizoen en kwam niet verder dan één
overwinning tijdens de GP van de Verenigde Staten, de beruchte race
waar maar zes coureurs van start gingen en Christijan Albers zijn
eerste en enige punten in de Formule 1 wist te scoren. Ironisch
genoeg was het de race op Monza, voor de ogen van de Tifoso, waar
Schumachers theoretische kans op een titel definitief verdween.
Alonso vs Raikkonen Räikkönen was in 2005 misschien wel de snelste
coureur op de grid. De Fin kende echter een moeizame start van het
seizoen, met slechts zeven punten uit de eerste vier races. Alonso
stond op dat moment al op 36. Op de Nürburgring, tijdens de GP van
Europa, kreeg Raikkonen opnieuw pech. Een vlakke kant op zijn band
zorgde ervoor dat in de laatste ronde de ophanging van zijn McLaren
het begaf, waarna hij vanuit leidende positie crashte. Dit alles
resulteerde in een voorsprong van 25 punten voor Alonso. Een derde
plaats op het circuit van Interlagos zou voldoende zijn om de titel
veilig te stellen. De Spanjaard gaf zichzelf een uitstekende kans
hierop door poleposition te pakken tijdens de kwalificatie,
Raikkonen startte vanaf P5. In de race zelf gebeurde niet zo heel
veel, op een startcrash na, waar David Coulthard een tik uitdeelde
aan Antonio Pizzonia, die al spinnend tegen de achterkant van
teamgenoot Mark Webber reed. De McLarens waren duidelijk de
snelsten tijdens de race in Brazilië. Alonso was het beste
weggekomen, maar werd na het naar binnen rijden van de safety car
binnen enkele bochten ingehaald door Juan Pablo Montoya. Kimi
Raikkonen wist na de eerste reeks pitstops voor Alonso terecht te
komen. Het mocht niet baten voor de Fin, want Alonso reed achter
het McLaren-duo onbedreigd naar de derde plaats een kroonde zich
daarmee tot wereldkampioen. Top 8 GP van Brazilië 2005 De jongste
ooit Alonso was op de dag dat hij de wereldtitel won 24 jaar en 58
dagen oud. Daarmee werd de Spanjaard de jongste F1-wereldkampioen
ooit. Hij verbrak het 33 jaar oude record van Emerson Fittipaldi,
die 25 jaar en 273 dagen oud was toen hij in 1972 wereldkampioen
werd. De wereldtitel was het einde van het Schumacher-tijdperk. De
talenten van de toekomst namen het stokje over. Het duurde dan ook
niet lang voordat het record van Alonso weer verbroken werd. Dat
was namelijk Lewis Hamilton die 23 jaar en 300 dagen oud was toen
hij in 2008 wereldkampioen werd. Sebastian Vettel dook daar twee
jaren later weer onder. De Duitser werd kampioen toen hij 23 jaar
en 154 dagen oud was. Dat record staat nog altijd Alonso wist na
zijn triomf in 2005 een jaar later nog een wereldkampioenschap aan
zijn palmares toe te voegen. De Spanjaard kwam naar boven in een
fel kampioenschapsduel met Schumacher, de strijd der generaties.
Alonso zou na 2006 nooit meer een titel winnen, al was hij er in
2007, 2010 en 2012 nog akelig dichtbij. Schumacher ging na 2006 met
pensioen, waarna hij in 2010 terugkeerde bij Mercedes en nog drie
jaar in de Formule 1 actief zou zijn. Top 8 Eindstand Formule 1
seizoen 2005
de 19 races in het spraakmakende Formule 1-seizoen zijn er nog twee
kanshebbers voor de wereldtitel: Fernando Alonso en Kimi Raikkonen,
twee toptalenten die aan hun respectievelijk vierde en vijfde
seizoen in de Formule 1 bezig waren. Eén van hen zou Michael
Schumacher na vijf jaar van de ogenschijnlijk onaantastbare troon
stoten. De Duitse zevenvoudig wereldkampioen én recordwinnaar was
het grote slachtoffer van de verregaande reglementswijzigingen die
dat jaar werden ingevoerd. Naast een aantal technische reglementen
die de voorsprong van Ferrari moesten indammen, was de grootste
ingreep op strategisch gebied. Coureurs mochten maar één set
droogweerbanden gebruiken voor de kwalificatie én race. Schumacher
kwakkelde gedurende het hele seizoen en kwam niet verder dan één
overwinning tijdens de GP van de Verenigde Staten, de beruchte race
waar maar zes coureurs van start gingen en Christijan Albers zijn
eerste en enige punten in de Formule 1 wist te scoren. Ironisch
genoeg was het de race op Monza, voor de ogen van de Tifoso, waar
Schumachers theoretische kans op een titel definitief verdween.
Alonso vs Raikkonen Räikkönen was in 2005 misschien wel de snelste
coureur op de grid. De Fin kende echter een moeizame start van het
seizoen, met slechts zeven punten uit de eerste vier races. Alonso
stond op dat moment al op 36. Op de Nürburgring, tijdens de GP van
Europa, kreeg Raikkonen opnieuw pech. Een vlakke kant op zijn band
zorgde ervoor dat in de laatste ronde de ophanging van zijn McLaren
het begaf, waarna hij vanuit leidende positie crashte. Dit alles
resulteerde in een voorsprong van 25 punten voor Alonso. Een derde
plaats op het circuit van Interlagos zou voldoende zijn om de titel
veilig te stellen. De Spanjaard gaf zichzelf een uitstekende kans
hierop door poleposition te pakken tijdens de kwalificatie,
Raikkonen startte vanaf P5. In de race zelf gebeurde niet zo heel
veel, op een startcrash na, waar David Coulthard een tik uitdeelde
aan Antonio Pizzonia, die al spinnend tegen de achterkant van
teamgenoot Mark Webber reed. De McLarens waren duidelijk de
snelsten tijdens de race in Brazilië. Alonso was het beste
weggekomen, maar werd na het naar binnen rijden van de safety car
binnen enkele bochten ingehaald door Juan Pablo Montoya. Kimi
Raikkonen wist na de eerste reeks pitstops voor Alonso terecht te
komen. Het mocht niet baten voor de Fin, want Alonso reed achter
het McLaren-duo onbedreigd naar de derde plaats een kroonde zich
daarmee tot wereldkampioen. Top 8 GP van Brazilië 2005 De jongste
ooit Alonso was op de dag dat hij de wereldtitel won 24 jaar en 58
dagen oud. Daarmee werd de Spanjaard de jongste F1-wereldkampioen
ooit. Hij verbrak het 33 jaar oude record van Emerson Fittipaldi,
die 25 jaar en 273 dagen oud was toen hij in 1972 wereldkampioen
werd. De wereldtitel was het einde van het Schumacher-tijdperk. De
talenten van de toekomst namen het stokje over. Het duurde dan ook
niet lang voordat het record van Alonso weer verbroken werd. Dat
was namelijk Lewis Hamilton die 23 jaar en 300 dagen oud was toen
hij in 2008 wereldkampioen werd. Sebastian Vettel dook daar twee
jaren later weer onder. De Duitser werd kampioen toen hij 23 jaar
en 154 dagen oud was. Dat record staat nog altijd Alonso wist na
zijn triomf in 2005 een jaar later nog een wereldkampioenschap aan
zijn palmares toe te voegen. De Spanjaard kwam naar boven in een
fel kampioenschapsduel met Schumacher, de strijd der generaties.
Alonso zou na 2006 nooit meer een titel winnen, al was hij er in
2007, 2010 en 2012 nog akelig dichtbij. Schumacher ging na 2006 met
pensioen, waarna hij in 2010 terugkeerde bij Mercedes en nog drie
jaar in de Formule 1 actief zou zijn. Top 8 Eindstand Formule 1
seizoen 2005