Terugblik: Schumacher compleet uitgeput na F1-recordtitel: "Dit is echt heel vreemd"

Op 12 oktober 2003 beleefde de Formule 1 op Suzuka een van de
bijzonderste momenten in haar geschiedenis. Michael Schumacher kwam
als achtste over de streep, bijna een minuut achter winnaar Rubens
Barrichello, maar behaalde toch de belangrijkste mijlpaal in de F1.
De Duitser had zijn zesde wereldtitel bij de coureurs veiliggesteld
en overtrof daarmee het schijnbaar onaantastbare record van Juan
Manuel Fangio, dat 46 jaar had standgehouden. Het was echter geen
sprookjesachtige ontknoping zoals men bij zo’n enorme prestatie zou
verwachten. Terwijl Barrichello vanaf poleposition tot aan de
finish domineerde, onderging zijn Ferrari-teamgenoot wat hij later
beschreef als 'een van mijn zwaarste' races om dat ene, kostbare
punt te bemachtigen dat nodig was om geschiedenis te schrijven. “De
gevoelens zijn er nu nog niet echt", zei Schumacher na de race. "Ik
kan het voor het team voelen, maar niet voor mezelf; het is nog
niet echt doorgedrongen. Ik ben leeg, uitgeput. Dit is echt heel
vreemd voor mij! De meeste van mijn kampioenschappen heb ik met een
overwinning behaald, maar hier win ik de titel met een achtste
plaats, dus het is een mengelmoes aan emoties.” Waar de meeste
kampioenen hun titel vieren met champagne en ereronden, zat
Schumacher uitgeput in de Ferrari-garage, na een race die meer weg
had van een overlevingsstrijd dan van een kroning. Rekensom De
rekensom was eenvoudig voorafgaand aan de GP van Japan. Schumacher
had een voorsprong van negen punten op Kimi Räikkönen (McLaren) en
had slechts één punt nodig om het kampioenschap veilig te stellen.
Wat een eenvoudige middag had moeten worden, veranderde echter in
een zenuwslopende beproeving. Niet alleen kwalificeerde de Duitser
zich slecht, op een magere P14, maar vroeg in de race beschadigde
hij ook zijn voorvleugel en verloor hij zijn neus, waardoor hij
moest binnenkomen voor reparaties en terugviel. Het incident liet
hem achter met een gehavende auto en de zware taak om zich door het
verkeer naar de punten terug te knokken. De spanning nam toe toen
zijn broer Ralf Schumacher hem van achteren raakte bij de chicane.
Schumacher vroeg zich af of zijn banden lek waren, terwijl de race
van zijn jongere broer effectief voorbij was. Later veroorzaakte
een enorm blokkeermoment om Cristiano da Matta (Toyota) te
ontwijken dat Schumacher te maken kreeg met hevige trillingen door
flatspots op zijn band. "Ik verloor bijna het zicht op de rechte
stukken omdat de trillingen zo enorm waren", herinnerde Schumacher
zich, terwijl hij beschreef hoe de band de wegligging van zijn auto
over de beruchte kerbstones van Suzuka beïnvloedde. Ondertussen gaf
Barrichello vooraan een meesterlijke show. Hij leidde elke ronde en
hield Räikkönen op afstand. De overwinning van de Braziliaan met
een marge van 11 seconden bood Ferrari het perfecte vangnet voor
hun titeldromen, maar Schumacher kon niet volledig vertrouwen op de
inspanningen van zijn teamgenoot. De tekst gaat verder onder de
afbeelding. Competitief Door de achtste plaats veilig te stellen,
bereikte Schumacher wat velen voor onmogelijk hadden gehouden. De
prestatie was des te opmerkelijker gezien het competitieve karakter
van het seizoen in 2003. Het was Schumachers vierde opeenvolgende
titel met Ferrari, waarmee hij de meest dominante samenwerking uit
het moderne tijdperk van de sport vestigde. Het resultaat
verzekerde Ferrari ook van het vijfde opeenvolgende
constructeurskampioenschap, waarmee een ongekende periode van
Italiaanse suprematie werd gemarkeerd. De GP van Japan 2003
betekende echter meer dan alleen Schumachers historische mijlpaal.
Het markeerde het einde van een tijdperk in F1-technologie, omdat
het de laatste race was met launch control en volledig automatische
versnellingsbakken. Deze elektronische rijhulpsystemen waren het
hele seizoen door een controversieel onderwerp geweest. Launch
control bood geoptimaliseerde acceleratie bij een start vanuit
stilstand, waarbij de koppeling en het gas elektronisch werden
aangestuurd voor maximale efficiëntie. Volledig automatische
versnellingsbakken stelden auto’s in staat om te schakelen zonder
input van de coureur, waarbij sommige systemen zelfs vooraf
geprogrammeerde versnellingen hadden voor elke bocht. De FIA had
aangekondigd deze technologieën te verbieden als onderdeel van
bredere kostenbesparende maatregelen en om het principe te
herstellen dat 'de coureur de auto alleen en zonder hulp moet
besturen'. De autosportbond stelde dat, ondanks het wegvallen van
twee Formule 1-teams in de afgelopen jaren — Prost en Arrows — er
geen actie was ondernomen om de snel oplopende kosten te beheersen.
Voor de teams betekende het verbod een aanzienlijke technische
uitdaging. Engineers zouden nieuwe systemen en strategieën moeten
ontwikkelen, terwijl coureurs fundamentele vaardigheden opnieuw
zouden moeten leren die de afgelopen seizoenen geautomatiseerd
waren. De tekst gaat verder onder de afbeelding. Jos Verstappen Het
weekend van Suzuka markeerde ook de laatste F1-optredens van twee
ervaren coureurs. Heinz-Harald Frentzen, de drievoudig Grand
Prix-winnaar die in 1997 als tweede in het kampioenschap was
geëindigd, sloot zijn laatste seizoen bij Sauber af.  Jos
Verstappen, de Nederlander die gedurende het decennium sporadisch
had deelgenomen, maakte eveneens zijn laatste Formule 1-opwachting.
Weinig mensen hadden kunnen voorspellen dat zijn zoon Max ooit zelf
meervoudig F1-wereldkampioen zou worden, en de naam Verstappen naar
hoogten zou brengen die Jos nooit had bereikt. Terwijl Ferrari
feest vierde, bleef Schumacher kalm onder zijn prestatie. De
uitputting was duidelijk, zowel fysiek als emotioneel, na een
meeslepend seizoen. Dit was niet de dominante campagne van 2002,
noch het strategische meesterwerk van 2000. In plaats daarvan had
2003 elke druppel van zijn ervaring en vastberadenheid vereist om
een opgeleefd McLaren, geleid door het opkomende talent van
Räikkönen, af te weren.