Waarom Verstappen de problemen van Red Bull flink verhulde

Het analyseren van het seizoen van Red Bull, puur kijkend naar de
competitiviteit van de RB21, is moeilijker is dan het lijkt. Het
prestatieverloop van de RB21 kende bepaal geen rechte lijn. Red
Bull viel niet alleen duidelijk terug, maar kende ook fases van
stilstand in de ontwikkeling. Daarom was het lastig om te voorzien
dat ze aan het einde van 2025 zo voor de dag zouden komen. De RB21
was competitief aan het begin van het seizoen, al ging het ook toen
niet om een auto die op het niveau van McLaren was. De Grand Prix
van Japan bleek de uitzondering op die regel, maar gaandeweg werd
duidelijk dat de RB21 minder effectief was op circuits die vragen
om snelle en nauwkeurige wisselingen van bochten. Alleen onder
specifieke omstandigheden, zoals op Suzuka, ging het goed. De lange
doordraaiers en de technische aard van het Japanse circuit belonen
auto's met veel grip aan de achterkant. Op conceptueel vlak leek de
RB21 simpelweg niet de juiste balans te hebben gevonden, iets
waarvan Max Verstappen zelf al aangaf dat dit gevoelige punt al in
2024 verloren was gegaan. Er mag dan ook veel gewicht worden
gehangen aan de uitspraken van Laurent Mekies, die aangaf dat de
ontwikkeling van de RB21 vooral werd voortgezet om te begrijpen wat
voorheen mis ging. Bekijk hieronder de tekeningen van de RB21 in
Japan. De tekst gaat daarna verder. De technische ommekeer Met
andere woorden: vanaf de Grand Prix van Italië werd duidelijk dat
het gedrag van de RB21 op een aantal circuits en onder
verschillende omstandigheden meer in lijn lag met de verwachtingen
en vooral met de data uit de simulaties. Dat hing samen met de
introductie van een nieuwe vloer in Monza. Toch had Red Bull het op
bepaalde momenten nog lastig, ook als een circuit op papier ideaal
bij de eigenschappen van de auto leek te passen. Interlagos was een
goed voorbeeld, omdat de performance daar precies het
tegenovergestelde liet zien van wat werd verwacht. Dit gegeven
vormt het bewijs dat de ontwikkelingen na de zomerstop, met
uitzondering van de nieuwe vloer, niet doorslaggevend zijn geweest
voor een echte verbetering in performance. Het grillige karakter
van de auto van Verstappen bleef bestaan, maar het verschil was dat
het dynamische gedrag voorspelbaarder werd dan voorheen. Daardoor
kon Red Bull de afstelling ook beter beheersen. In essentie
vertoonde de RB21 een karakter dat volledig in lijn lag met dat van
haar voorganger en de ontwikkeling kwam dan ook langzaam tot
stilstand. Net als vorig jaar leek de terugval richting het einde
van het seizoen minder uitgesproken, vooral qua
kampioenschapspositie ten opzichte van McLaren, maar zeker niet in
absolute prestaties. In zekere zin lijkt het gerechtvaardigd om te
stellen dat als Max de rijderstitel had gewonnen, dit resultaat
slechts oppervlakkig de kwetsbaarheden van het RB21-project zou
hebben verhuld. Uiteindelijk bleef de auto qua pure performance ver
verwijderd van de effectiviteit van de MCL39. Bekijk hieronder de
tekeningen van de RB21 aan het einde van het seizoen.