Vijf momenten waarop Verstappen zich de ware Formule 1-kampioen toonde

Twee punten, dat was het verschil tussen een vijfde wereldtitel of
vier kampioenschappen voor Max Verstappen in de Formule 1. Na een
zeer knappe comeback kwam hij nét tekort om Lando Norris af te
troeven in Abu Dhabi. Daar baalde de Nederlander echter niet heel
erg van. Hij kan namelijk terugkijken op een van zijn beste, zo
niet het beste seizoen uit zijn Formule 1-carrière. RacingNews365
zet vijf momenten op een rij waar Verstappen zich in ieder geval de
ware kampioen toonde. GP Japan: perfectie met hoofdletter P De
kwalificatie op Suzuka leverde misschien wel het meest onverwachte
moment van het hele seizoen. Na een rampzalige start van het jaar
voor Red Bull, met een RB21 die onvoorspelbaar en onstabiel was,
leek het ondenkbaar dat Verstappen McLaren kon verslaan op de pure
snelheid. Maar op zaterdag 5 april bewees de Nederlander dat klasse
tijdloos is. Met een 1:26.983 snoepte hij de pole af van Lando
Norris met een verschil van slechts twaalf duizendsten. Het was een
ronde die kwam in de laatste seconden van Q3, toen iedereen dacht
dat Norris pole zou pakken. Verstappen had gekozen voor een
low-downforce setup, een strategische gok die perfect uitpakte. Het
was bovendien de laatste race van Verstappen en Red Bull op Japanse
bodem samen met motorpartner Honda. De pole was op zaterdag dus een
feit, en het feest kon op zondag echt worden gevierd na een knappe
zege van de viervoudig wereldkampioen. GP Emilia-Romagna:
inhaalactie als nooit tevoren De zevende race van het seizoen op
het iconische circuit van Imola bleek uiteindelijk de race te
worden die Verstappen de Action of the Year-award in de categorie
'Formule 1' tijdens het FIA-gala opleverde en de Overtake of the
Year Award van de Formule 1. Oscar Piastri was de race vanaf pole
vertrokken, maar Verstappen had andere plannen. In de eerste
bochtencombinatie, de iconische Tamburello-chicane, liet de Red
Bull-coureur zien waarom hij tot de absolute wereldtop behoort.
Verstappen koos voor de buitenkant, remde laat en diep, en
positioneerde zijn auto naast die van Piastri. Het was een move die
moed, precisie en perfecte timing vereiste. Piastri, die zich
concentreerde op het verdedigen tegen George Russell, werd verrast
door de agressiviteit van Verstappen. Eenmaal voorbij aan de
Australiër controleerde Verstappen de race volledig. Hij
profiteerde later van een gratis pitstop tijdens een safety car en
voerde een perfecte herstart uit met tien ronden te gaan, wat
leidde tot zijn tweede zege van 2025. GP Italië: voor in de
geschiedenisboeken Op zaterdag 6 september schreef Verstappen
geschiedenis op het circuit van Monza. Met een 1:18.792 vestigde
hij een absoluut snelheidsrecord in de 75-jarige geschiedenis van
de Formule 1. Zijn gemiddelde snelheid van 264,681 kilometer per
uur maakte het officieel de snelste ronde ooit gereden. Verstappen
verbrak daarmee de oude toptijd van Lewis Hamilton uit 2020. De Red
Bull-coureur was iets meer dan een tiende sneller dan de
zevenvoudig wereldkampioen. Verstappen schreef de prestatie onder
meer toe aan de verbeteringen aan het circuit zelf: het nieuwe
asfalt en vernieuwde kerbstones speelden een rol. Al moest hij ook
het volgende beamen. "Ik denk dat de Mercedes van 2020 nog steeds
sneller zou zijn als je die nu op de baan zou zetten." Eén dag
later won hij de race op Monza met een voorsprong van bijna twintig
seconden, terwijl hij nog maar eens een record verbrak. De race op
zondag was namelijk de snelste race uit de geschiedenis van de
sport, met een gemiddelde snelheid van 250,706 kilometer per uur.
GP Azerbeidzjan: grand slam nummer zes In Azerbeidzjan werkte
Verstappen een zeer dominant weekend af. Vanaf poleposition leidde
hij alle 51 ronden, waarbij hij ook de snelste raceronde noteerde
voor een perfecte grand slam. Het was zijn zesde grand slam uit
zijn F1-carrière, waarmee hij de prestatie van Lewis Hamilton
evenaarde. Alleen Jim Clark staat nog boven de twee coureurs, met
acht grand slams. Verstappen controleerde de race vanaf de eerste
meter en gaf de leiding op geen enkel moment uit handen. Zelfs niet
tijdens zijn enige pitstop, want hij kwam keurig voor George
Russell terug de baan op. Hij reed vervolgens weg en pakte een
dominante overwinning met een voorsprong van meer dan veertien
seconden op Russell. GP Brazilië: de ultieme inhaalrace In Brazilië
leverde Verstappen misschien wel de meest indrukwekkende prestatie
van het hele jaar. Na een dramatische kwalificatie, waarin de
Nederlander al in Q1 werd uitgeschakeld en zich als zestiende
kwalificeerde, besloot Red Bull om een strategische gok uit te
voeren: een compleet nieuwe Honda-krachtbron plus aanpassingen aan
de setup onder parc fermé-condities. Dit leidde tot een start
vanuit de pitstraat, maar het avontuur was nog niet voorbij. Een
vroege lekke band dwong Verstappen namelijk tot een onmiddellijke
pitstop. Vanaf dat moment begon een van de meest briljante
inhaalraces in de moderne Formule 1. Verstappen snelde naar voren
en finishte als derde. Verstappen voegde zich daardoor in een
rijtje van slechts acht coureurs die in de F1-geschiedenis een
podiumplaats scoorden na een start vanuit de pitstraat. Hij kwam
bovendien nog heel dicht in de buurt van de tweede positie van Kimi
Antonelli, maar strandde op een paar tienden.